Στο “Θάλπος Καλαμάτας” ζωγραφίζουμε λιβάδια με παπαρούνες

από την υπεύθυνη δημιουργικής απασχόλησης του “Θάλπος Καλαμάτας” Μαρία Γαϊτανάρου

Συνεχίζουμε το ταξίδι μας στα μονοπάτια της ζωγραφικής και εμπνεόμαστε από τους μεγάλους ζωγράφους. Αυτή τη φορά επιλέξαμε τον πίνακα του Κλώντ Μονέ (Claude Oscar Monet), «Το λιβάδι με τις παπαρούνες».

Ο Μάης είναι ο μήνας των λουλουδιών. Τα λουλούδια αποτέλεσαν έμπνευση για πολλούς ζωγράφους στο πέρασμα του χρόνου. Μιας και βρισκόμαστε στην καρδιά της Άνοιξης και σ ένα χώρο που είναι γεμάτο λουλούδια σκεφτήκαμε να τα αποτυπώσουμε και να ομορφύνουμε και το καθιστικό μας.

Μια μικρή γιορτή για την Άνοιξη και το Μάιο που φεύγει!

Τα λουλούδια ως θέμα τους από τη μια μεριά και τη μη ρεαλιστική οπτική τους από την άλλη.

Οι ζωγράφοι χρησιμοποιούν στιλ και τεχνοτροπίες (π.χ. γρήγορες πινελιές) που έχουν σαν αποτέλεσμα μια αφαιρετική – ημιτελή και όχι φωτογραφική απεικόνιση του θέματός τους, γεγονός που συμβάλει στο να μπορούν να αποδοθούν ευκολότερα και από εμάς που δεν είμαστε και πολύ έμπειροι.

Αρχικά γνωρίσαμε τον ζωγράφο, την ζωή και τα έργα του.

Αμέσως μετά αναλάβαμε δράση και μελετώντας ένα πίνακα του Μονέ προσπαθήσαμε να τον αποδώσουμε και ταξιδέψαμε μέσα από τα χρώματα…!!

Το διάσημο «Λιβάδι με τις παπαρούνες» του Κλωντ Μονέ. Ένα υπέροχο τοπίο με το κόκκινο της παπαρούνας να αιχμαλωτίζει το βλέμμα. Ποιοι είναι αυτοί που το περπατούν; Και που πηγαίνουν;

Ο πίνακας του Μονέ αποτελεί αριστούργημα ιμπρεσιονιστικής ζωγραφικής. Απ΄ όλους τους Ιμπρεσιονιστές, ο Κλόντ Μονέ ήταν ίσως ο πιο αφοσιωμένος στη ζωγραφική της υπαίθρου.  Προικισμένος κολορίστας, πάσχιζε να συλλάβει στους καμβάδες του το αιώνιο παιχνίδι του φωτός και της σκιάς, κι εκείνη τη φευγαλέα εντύπωση που διαρκεί μία μόνο στιγμή, πριν χαθεί για πάντα… Οι διάσημες «παπαρούνες» του, που ζωγραφίστηκαν το 1873 στην Αρζαντέιγ, απεικονίζουν έναν αγρό με παπαρούνες και σε πρώτο πλάνο δεξιά τη γυναίκα του Μονέ, Καμίλ. Πλάι της, ο γιός της Ζαν, μοιάζει με αγριολούλουδο που ξεφύτρωσε για μια στιγμή μέσα στις παπαρούνες… Για να τονίσει την αίσθηση της κίνησης, ο ζωγράφος έχει επαναλάβει τις δύο φιγούρες στο επάνω αριστερό μέρος του έργου. Εικονίζει έτσι με μαεστρία το διαγώνιο πέρασμά τους μέσα από τον ανθισμένο αγρό, κι είναι σαν να είσαι παρών και να τις βλέπεις στον περίπατό τους. Εκεί πάνω, μακριά, όταν πρωτοεμφανίζονται στο οπτικό μας πεδίο… Κι έπειτα μεγαλύτερες, πιο κοντά, κάτω δεξιά…

Υλικά που χρησιμοποιήσαμε

• Μπογιές (τέμπερες), κόκκινο πράσινο γαλάζιο μαύρο
• Πινέλα, λευκό χαρτόνι ή καμβά, 
• Χάρτινες αυγοθήκες.

Εκτέλεση

• Πρώτα φτιάξαμε τον ουρανό και το πράσινο λιβάδι.
• Στη συνέχεια κόψαμε τις αυγοθήκες με φιλαράκια και τις βάψαμε κόκκινες.
• Όταν στέγνωσαν καλά τις σκορπίσαμε πάνω στο πράσινο λιβάδι και τις κολλήσαμε!!!

Ο πίνακάς μας έγινε τρισδιάστατος και έτρεξαν προς εμάς τα χρώματα της άνοιξης!!!!