Άρθρα και Έρευνες
από την εθελόντρια ψυχολόγο του «Θάλπος» Κωνσταντίνα Γρούμπα
Η έννοια του παρελθόντος μεταφράζεται διαφορετικά για το κάθε άτομο, αναλόγως με τα βιώματα και τις καταστάσεις που έχει ζήσει. Άτομα με επιβαρυμένο ψυχολογικά παρελθόν, δυσκολεύονται να βρουν τρόπους συμφιλίωσης με το παρόν και αυτό τους απασχολεί σε τωρινό αλλά και μελλοντικό χρόνο. Πως μπορούμε όμως να επιδιορθώσουμε τις αρνητικές μας αναμνήσεις και να συμφιλιωθούμε με αυτές;
Αρχικά, απαιτεί αρκετή προσωπική «δουλειά» με τον εαυτό μας προκειμένου να αποκτήσουμε ανθεκτικότητα και συνειδητότητα στην διαχείριση νέων προβλημάτων. Έπειτα, χρειάζεται να αποδεχτούμε τις επίπονες καταστάσεις μας και να μη καταδικάζουμε τον εαυτό μας σε αυτές. Η ικανότητα αποδοχής βοηθάει στο να μπορεί το άτομο να εξελίσσεται και να κάνει ξεκαθάρισμα της εσωτερικής του “ντουλάπας”. Η συγχώρεση επίσης, αποκαθιστά τα θεμέλια της ειρήνης και ωριμάζει ψυχικά το άτομο. Είναι όμως, ένα αρκετά δύσκολο ξεκίνημα καθώς με το να συγχωρεί κάποιος τους ανθρώπους που του έχουν προξενήσει κακό, εκδηλώνει την ποιότητά του και αναβαθμίζει όλες τις πτυχές του εαυτού του. Η εσωτερική γαλήνη είναι το κλειδί για την αναζήτηση της ειρήνης με τον παρελθοντικό μας εαυτό.
Ωστόσο, η πρακτική του διαλογισμού, η αναζήτηση ενός έμπιστου ατόμου ψυχικής υγείας και η αυτοφροντίδα που χρειάζεται να παρέχουμε εμείς στον εαυτό μας καθημερινά, όπως μια βόλτα στον ήλιο απολαμβάνοντας τον καφέ μας, η περιποίηση του εαυτού μας και η συζήτηση με αγαπημένα άτομα που μας δίνουν κίνητρο, είναι κάποιοι τρόποι προκειμένου να ξεκινήσουμε την συμφιλίωση που χρειάζεται. Μέσω της αυτοφροντίδας αναπτύσσεται η αυτοσυμπόνια όπου ενθαρρύνει το άτομο, γεμίζοντας το με θετικά συναισθήματα προς τον εαυτό του εστιάζοντας στην προσωπική ανάπτυξη, με σκοπό την προώθηση στην ευημερία. Συμπληρωματικά, κάποιοι ερευνητές μελέτησαν την συσχέτιση μεταξύ αυτοσυμπόνιας και διαλογισμού και εντόπισαν ότι οι συμμετέχοντες τους πραγματοποιώντας ασκήσεις διαλογισμού με συμπονετικό και φροντιστικό τρόπο, αύξησαν τη δυνατότητα εντοπισμού των επιθυμητών τους στόχων, καθώς ενισχύθηκε η αυτοπεποίθηση και η ικανότητα επίλυσης των ακαδημαϊκών και προσωπικών προβλημάτων τους. Όσο μεγαλύτερα παρέμεναν τα ποσοστά αυτοσυμπόνιας, τόσο αυξανόταν και η θετική επίδραση προς τα άτομα.
Επομένως, χρειάζεται να επιλύουμε όλα αυτά που μας φθείρουν και να κάνουμε χώρο για νέα πράγματα, μαθαίνοντας από τα παλιά. Το παρελθόν, ήταν ένα ταξίδι το οποίο έφτασε στον προορισμό του και τώρα χρειάζεται να επιβιβαστούμε σε άλλο όχημα για ένα νέο ξεκίνημα.
Βιβλιογραφία:
https://www.themeditationblog.com/reconciliation/
https://susancyoung.com/reconcile/
Yang, Y., Zhang, M., & Kou, Y. (2016). Self-compassion and life satisfaction: The mediating role of hope. Personality and Individual Differences, 98, 91-95.
Photo by Pixabay: https://www.pexels.com/photo/silhouette-of-person-raising-its-hand-268134/
