Άρθρα και Έρευνες
από την εργοθεραπεύτρια του «Θάλπος Αττικής» Βασιλική Μωραΐτη
Η μουσική δημιουργείται από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο, γεννιέται μέσα από την ζωή και τις εμπειρίες μας, για να επιστρέψει ξανά πίσω σε αυτές και να τους δώσει και πάλι ζωή και νόημα. Μέσα από την μελωδία αποτυπώνονται συναισθήματα και στιγμές. Μερικές φορές τις συνδέουμε με όμορφες εμπειρίες ενώ άλλες τις ταυτίζουμε με καταστάσεις και συναισθήματα που δυσκολευόμαστε να διαχειριστούμε. Άλλωστε κάθε μουσικό δημιούργημα στηρίζεται κυρίως σε βιώματα της καθημερινής ζωής, σε γεγονότα που σημαδεύουν τις ζωές μας και μέσω της μουσικής βρίσκουν τον τρόπο να έρθουν στο προσκήνιο παραμένοντας αέναα ζωντανά μέσα μας.
Όταν η πραγματικότητα μοιάζει οδυνηρή, πολλές φορές η μουσική είναι εκεί για να μας βοηθήσει να κοιτάξουμε λίγο πιο βαθιά μέσα μας και να βιώσουμε την απώλεια έτσι όπως ακριβώς είναι. Παρέχει με λίγα λόγια έναν ασφαλή χώρο για να βιώσουμε όλα αυτά που έρχονται μαζί με την απώλεια όπως ο θρήνος, η απορία, η ματαίωση και πολλά ακόμα. Μέσα από την εμπειρία της μουσικής μας δίνεται η ευκαιρία να αφεθούμε και να βιώσουμε άκριτα και χωρίς περιορισμό κάθε τι που μπορεί να αισθανόμαστε εκείνη την δεδομένη στιγμή. Πολλές φορές όταν βιώνουμε μια απώλεια, φαντάζει αδιανόητο να προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε με λόγια ή ακόμα και να κατανοήσουμε το τι ακριβώς νιώθουμε. Σε αυτή την διαδικασία οι ίδιοι οι στίχοι ενός τραγουδιού ή το άκουσμα μιας μελωδίας παίρνουν πολλές φορές την φωνή μας και γίνονται τα λόγια που εμείς δεν βρίσκουμε να πούμε. Η μουσική δεν προσπαθεί να σε βγάλει από την κατάσταση που είσαι, αλλά σε συναντά ακριβώς στο σημείο που βρίσκεσαι και χρειάζεσαι, χωρίς καν να προσπαθήσεις.
Η μουσική, ούσα η γέφυρα μεταξύ αυτών που μπορούμε να εκφράσουμε και αυτών που μπορούμε να αισθανθούμε έχει την ιδιαίτερη ικανότητα να αγγίζει ταυτόχρονα το σώμα και το μυαλό. Μας δίνει ακόμα κάτι πολύ σημαντικό: την ευκαιρία να θυμόμαστε και να κρατήσουμε μέσα μας εκείνο το κομμάτι που χάσαμε και μας λείπει κατά κάποιον τρόπο ζωντανό. Μέσα στην δυσκολία που συνοδεύει την απώλεια η μουσική είναι εκεί, δίνοντας μας δύναμη κι υπενθυμίζοντάς μας το ποιοι είμαστε, που θέλουμε να είμαστε, τι θέλουμε να κάνουμε σε αυτόν τον κόσμο. Η ταύτιση που νιώθουμε μέσα από τους στίχους, μπορεί να είναι η κινητήριος δύναμη για να συνεχίσουμε να ελπίζουμε, το κίνητρο για να προχωρήσουμε μπροστά.
Έτσι λοιπόν, όταν βιώνουμε απώλεια και πένθος, είναι σημαντικό να αφήνουμε τον εαυτό μας να αποδέχεται και να αισθάνεται ελεύθερα δίχως να ασκεί αυτοκριτική. Έτσι θα είμαστε σε θέση να διαχειριστούμε τις δυσκολίες που συνοδεύουν την απώλεια, όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Σε αυτό το ταξίδι της αποδοχής συνοδοιπόρος μας γίνεται η μουσική, ένα χέρι συντροφιάς που εμφανίζεται ως δια μαγείας για να απαλύνει έστω και προσωρινά κάθε ανοιχτή πληγή δίνοντάς μας ελπίδα για το μέλλον.
Photo by Mariana Vusiatytska on Unsplash
