Άρθρα και Έρευνες
από την κοινωνική λειτουργό του “Θάλπος Αττικής” Μαρίνα Νικολάου
Η διαφορετικότητα περιλαμβάνει μία σειρά χαρακτηριστικών που καθιστούν ένα άτομο διαφορετικό από τον μέσο όρο, το τυπικό ή σύνηθες. Η διαφορετικότητα είναι μία έννοια πολύ ευρεία και μπορεί να αφορά πολλούς τομείς όπως τη θρησκεία, τον πολιτισμό, την κουλτούρα, τη γλώσσα, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, το φύλο, την ηλικία, τη φυλή, τις πολιτικές πεποιθήσεις, την περιουσιακή κατάσταση και πιθανόν πολλά ακόμα.
Ξεκινώντας να γράφω αυτό το άρθρο, σκέφτηκα εάν είναι δυνατόν το 2021 να μιλάμε για τα αυτονόητα… ΝΑΙ, ΕΙΝΑΙ! Παρόλο που η κοινωνία μας εξελίσσεται και αλλάζει με πολύ γρήγορους ρυθμούς, δυστυχώς, συχνά πιστεύω ότι αυτές οι αλλαγές πιθανόν να μην είναι εύκολα κατανοητές από κάποιο ποσοστό ανθρώπων. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε ότι τα τελευταία χρόνια δίνεται περισσότερη προσοχή στην διαφορετικότητα, κυρίως από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, τα βιβλία και τα social media. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή είναι μία θετική εξέλιξη, αν και μικρή. Υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος και συζήτηση για τη διαφορετικότητα.
Ως κοινωνική λειτουργός, έχω παρατηρήσει όλα αυτά τα χρόνια τις αντιδράσεις των ανθρώπων απέναντι στα άτομα με αναπηρία, μια μερίδα ανθρώπων που συχνά περιθωριοποιείται λόγω της διαφορετικότητας. Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα, συναντούν φραγμούς στις περισσότερες δραστηριότητες της ζωής τους, τις οποίες οι υπόλοιποι άνθρωποι θεωρούμε φυσιολογικές και δεδομένες. Τα άτομα με αναπηρία δικαιούνται να έχουν την ίδια αντιμετώπιση, κατανόηση και τις ίδιες ευκαιρίες με όλους τους ανθρώπους της κοινωνίας.
Στη χώρα μας δυστυχώς, η διαφορετικότητα του καθενός από εμάς αντί να μας κάνει να είμαστε μοναδικοί, μας κάνει να είμαστε περιθωριοποιημένοι. Σκεφτείτε για λίγο τις καθημερινές δραστηριότητες που κάνετε και θεωρούνται απλές για τους περισσότερους από εμάς… και τώρα προσπαθήστε να βρεθείτε στην θέση ενός ατόμου με αναπηρία και αναρωτηθείτε ξανά για τον αν είναι εφικτό να γίνουν το ίδιο εύκολα.
Ανεξάρτητη διαβίωση και ένταξη στην κοινωνία Τα άτομα με αναπηρία μπορούν να επιλέγουν πού ζουν, με ποιους ζουν ή έχουν στη διάθεση τους υπηρεσίες βοήθειας;
Κινητικότητα Μετακινούνται όπως και όποτε θέλουν και μπορούν να προμηθευτούν κινητικά βοηθήματα χωρίς να ξοδεύουν πολλά χρήματα;
Πρόσβαση στην πληροφορία Έχουν την δυνατότητα να ενημερωθούν και η πληροφορία να δίνεται δωρεάν με το μέσο και τον τρόπο που την αντιλαμβάνεται ο καθένας (νοηματική γλώσσα, γραφή Braille κ.α.);
Πρόσβαση στην εκπαίδευση Μπορεί κάθε παιδί με αναπηρία να εκπαιδευτεί στο σχολείο;
Εργασία Μπορούν να συμμετέχουν σε επαγγελματικά προγράμματα και επαγγελματική εκπαίδευση, ώστε να αμειφθούν κανονικά σε έναν δεύτερο χρόνο από την εργασία που προσφέρουν;
Αθλητισμός Μπορούν να έχουν συμμετοχή στην άθληση;
Συμμετοχή στην ψυχαγωγία και τον πολιτισμό Έχουν την δυνατότητα για παρακολούθηση ή συμμετοχή στο θέατρο, τηλεόραση, ανάγνωση βιβλίου κ.α.;
Οι παραπάνω προτάσεις θα ήταν ιδανικό να μην εμφανίζονται ως ερωτήματα με ερωτηματικά στο τέλος της καθεμιάς αλλά με τελείες.
Τα άτομα με αναπηρία έχουν ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με όλους μας και δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά. Έχουν κάθε δικαίωμα να ζουν όπως όλοι και να μην τους εμποδίζει τίποτα και κανείς ώστε να λαμβάνουν ενεργό ρόλο στη κοινωνία όπου ζούμε, να αγαπούν, να εργάζονται και να επικοινωνούν.
Το λάθος που κάνουμε οι άνθρωποι, είναι το να είμαστε καχύποπτοι σε οτιδήποτε δεν είναι ίδιο με εμάς, με αποτέλεσμα να το φοβόμαστε. Όπως βλέπουμε εμείς διαφορετικούς τους άλλους έτσι μας βλέπουν και εκείνοι. Είμαστε όλοι μας κομμάτι της διαφορετικότητας και αυτό είναι όμορφο.
“Να θυμάσαι ότι είσαι απολύτως μοναδικός. Όπως και όλοι οι άλλοι”
Margaret Mead, 1901-1979, Αμερικανίδα εθνολόγος
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Πηγές :
el.wikipedia /Ανθρώπινα δικαιώματα
European Commission /EPALE – Ηλεκτρονική Πλατφόρμα για την Εκπαίδευση Ενηλίκων στην Ευρώπη (https://epale.ec.europa.eu/el/blog/diversiteit-leren-samenleven )
Διεθνής Αμνηστία (https://www.amnesty.gr/didaxe-ta-anthropina-dikaiomata )
Photo by Audi Nissen on Unsplash
