Ψυχικές Διαταραχές
Από την Ψυχολόγο του «Θάλπος Αττικής» Μαρία Μακριδάκη
Η πρόσληψη τροφής είναι μια ζωτική ανάγκη και αισθητηριακή απόλαυση του ανθρώπου. Η εικόνα που έχουμε για το σώμα μας όμως μπορεί να καθορίσει τη σχέση που έχουμε με το φαγητό.
Οι παράγοντες που προδιαθέτουν, διατηρούν και διαιωνίζουν τις διαταραχές πρόσληψης τροφής μπορεί να είναι βιολογικοί, ψυχολογικοί, περιβαλλοντικοί. Η νευρική ανορεξία, (με κύριο χαρακτηριστικό την εκούσια στέρηση τροφής) η νευρική βουλιμία (με κύριο χαρακτηριστικό την ακατάσχετη κατανάλωση τροφής και την αντιστάθμιση της με πρόκληση εμέτου, καθαρτικά και άσκηση) και η επεισοδιακή υπερφαγία, συνοδεύονται από αρνητικές σκέψεις και αρνητικά συναισθήματα του ατόμου ως προς το σωματικό βάρος, το φαγητό και την εικόνα του σώματος.
Η τρέχουσα βιβλιογραφία είναι κορεσμένη με πολλές εξηγήσεις, αιτίες, θεραπείες και προλήψεις των διαταραχών πρόσληψης τροφής, ωστόσο, παρά την πληθώρα άρθρων και βιβλίων σε σχέση με αυτό το θέμα, λίγες αναφορές γίνονται για τους άνδρες με διαταραχές πρόσληψης τροφής.
Η πρώτη αναφορά για διατροφική διαταραχή σε άνδρα δημοσιεύτηκε το 1689 από τον Δρα Richard Morton . Περιέγραφε μια κλινική περίπτωση «νευρικής κατανάλωσης» σε ένα 16χρονο γιο ενός παπά. Αυτό που συνέστησε ήταν μια θεραπεία ανάπαυσης μέσω ιππασίας και αποχή από τη σχολική μελέτη. (Carlat et al., 1997) Περισσότερα από 300 χρόνια αργότερα, οι διαθέσιμες πληροφορίες για τις διαταραχές πρόσληψης τροφής στους άνδρες, παραμένουν περιορισμένες σε σποραδικές αναφορές περιστατικών, και μερικές μικρές κλινικές μελέτες περιπτώσεων.
Παρόλα αυτά, οι διαταραχές πρόσληψης τροφής δεν είναι σπάνιες στους άνδρες. Οι Hudson et al. (2007) αναφέρουν ότι ο ανδρικός πληθυσμός αντιπροσωπεύει το 25% όλων των ατόμων με νευρική βουλιμία και νευρική ανορεξία και το 36% όλων των ατόμων με διαταραχή επεισοδιακής υπερφαγίας. Παρόλα αυτά η εσφαλμένη αντίληψη ότι τα άτομα με διατροφικές διαταραχές είναι μόνο γυναίκες παραμένει.
Όταν οι άνδρες αναζητούν βοήθεια λοιπόν, μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσπιστία από τους επαγγελματίες υγείας. Μια έρευνα του Copperman (2000) έδειξε ότι η έλλειψη αναγνώρισης στο πρωτοβάθμιο επίπεδο φροντίδας σήμαινε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, οι άνδρες είχαν δεχτεί θεραπεία σε μεταγενέστερο στάδιο της διαταραχής τους από ότι οι γυναίκες, όταν δηλαδή η διαταραχή ήδη είχε δημιουργήσει δύσκολα ανατρεπόμενα μοτίβα συμπεριφοράς.
Μια μελέτη που διεξήχθη από τους Smolak & Striegel – Moore, (2004), έδειξε ότι σε σύγκριση με τις γυναίκες οι άνδρες βίωναν λιγότερη πίεση να συμμετάσχουν σε «τυπικές» αντισταθμιστικές συμπεριφορές, όπως η πρόκληση εμέτου ή η χρήση καθαρτικών και μεγαλύτερη τάση να χρησιμοποιούν καταναγκαστική άσκηση για τον έλεγχο του βάρους, όπως αναφέρεται στους Weltzin et al., 2005.
Η παραπάνω πληροφορία είναι σημαντική για την κατανόηση των πιθανών διαφορών όσον αφορά την εκδήλωση του προβλήματος. Επιπλέον , η άσκηση και ο αθλητικός ανταγωνισμός , ειδικά τα αθλήματα που απαιτούν χαμηλό σωματικό λίπος ή ακραία απώλεια βάρους, αποτελούν παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη της εξάρτησης από την άσκηση και την ανάπτυξη διαταραχής πρόσληψης τροφής στους άνδρες, όπως αναφέρεται στους Hausenblas & Downs, 2002.
Ως εκ τούτου λοιπόν, περά από την ευρύτερη ανάγκη για σχετική ευαισθητοποίηση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγειας, μια εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης από τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας προς τους άνδρες που ασχολούνται με αυτές τις δραστηριότητες κ σπορ θα μπορούσε να φανεί ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο πρόληψης.
Βιβλιογραφία:
- Carlat, D.J., CamargoJr, C.A., και Herzog, D.B. (1997). Eating Disorders in Males: A Report of 135 Patients. American Journal of Psychiatry, 154
- Copperman, J. (2000). Eating Disorders in the United Kingdom: A Review of the Provision of Health Care Services for Men with Eating Disorders. Norwich: Eating Disorders Association.
- Hausenblas, H.A. και Downs, D.S. (2002). Relationship among sex, imagery, and exercise dependence symptoms, Psychology of Addictive Behaviors, 16
- Hudson, J. Hiripi, E. Pope, H. & Kessler, R. (2007) “The prevalence and correlates of eating disorders in the national comorbidity survey replication.” Biological Psychiatry, 61, 348–358.
- Weltzin,T.E., Weisensel, N., Franczyk, D., Burnett, K., Klitz,C. and Bean, P. (2005). Eating Disorders in Men: update. The Journal of Men’s Health and Gender. 2
Χρήσιμος σύνδεσμος:
- Ανάσα-Υποστήριξη ατόμων που πάσχουν από Διατροφικές Διαταραχές www.anasa.com.gr
