Από την Ψυχολόγο του «Θάλπος Αττικής», Μαρία Μακριδάκη
Η ανάπτυξη των αστικών κέντρων, η βιομηχανοποίηση και η σταδιακή αποξένωση του ανθρώπου από το φυσικό περιβάλλον έχουν προβληματίσει την σύγχρονη ψυχολογική σκέψη και έχουν οδηγήσει στην ανάπτυξη της οικοψυχολογίας. Η φύση είναι ένας παράγοντας διαμόρφωσης της ψυχικής μας ισορροπίας και η οικοψυχολογία είναι ο κλάδος εκείνος της ψυχολογίας που μελετά την διαδραστική σχέση φύσης και ανθρώπου.
Ο Ιπποκράτης ήταν ο πρώτος που τόνισε τη σημασία του να βρίσκεται ο άνθρωπος σε αρμονία με τη φύση. Η φύση είναι το σπίτι μας, αλλά το ξεχνάμε. Η σχέση μας με τη φύση είναι πιο σημαντική από ότι πιστεύουμε. Είμαστε μέρος ενός πλούσιου οικοσυστήματος και όμως συχνά μιλάμε για πολιτισμό και για ανάπτυξη με κριτήρια τα τεχνολογικά επιτεύγματα μέσα στο αστικό μας περιβάλλον. Ο φυσικός τρόπος ζωής συχνά συγχέεται με κάτι το πρωτόγονο.
Η φύση είναι ζωοδότης, είναι μητέρα. Είναι ο αέρας που αναπνέουμε, το νερό που πίνουμε, η τροφή μας, το φυτικό και ζωικό βασίλειο, το χώμα που γεννά ζωή. Αν ζούμε αποκομμένα από αυτή είναι σαν να αποκόπτουμε αυτή τη μητρική σχέση. Γεννιόμαστε σαν αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης και η απομάκρυνσή μας από αυτή απενεργοποιεί τις αισθήσεις, ταράζει τη σκέψη, μας αλλάζει. Ένας οργανισμός που έχει δημιουργηθεί για να είναι συγχρονισμένος με τη φύση αντιδρά προβληματικά μακριά της.
Το ερώτημα που δημιουργείται λοιπόν είναι τι μπορούμε να κάνουμε για να διορθώσουμε αυτή μας την αποξένωση από τη μητέρα φύση.
Πόσες φορές έχουμε παρατηρήσει ότι ένας περίπατος περισυλλογής σε ένα δάσος είναι αναζωογονητικός και μας δίνει ενέργεια, μας κάνει να σκεφτόμαστε πιο καθαρά για τα θέματα μας. Το φως και ο ήλιος δε ζεσταίνουν μόνο το σώμα, νιώθεις ένα συναίσθημα θαλπωρής όταν αφήνεις τις ακτίνες του ήλιου να σε χαϊδέψουν. Οι μικρές επαφές μας με τη φύση μέσα στην εβδομάδα ξυπνούν ένα αίσθημα επιστροφής στο “σπίτι” και είναι καλό να προσπαθήσουμε να αυξήσουμε τη συχνότητα επαφής μας με το φυσικό μας περιβάλλον.
Είναι σημαντικό λοιπόν να παίρνουμε αυτές τις μικρές ανάσες. Αν έχουμε κήπο και του αφιερώσουμε χρόνο τότε δεν είμαστε μόνο δημιουργικοί, δεν νιώθουμε μόνο ότι έχουμε δώσει αλλά και ότι έχουμε πάρει. Ενέργεια, εκτίμηση της φυσικής ομορφιάς και ζωής που δημιουργούμε, χρόνο μακριά από προβλήματα που αυξάνουν το άγχος. Επίσης, ο συνδυασμός άσκησης στη φύση με την ίδια την επαφή μαζί της είναι θεραπευτικός. Η ορειβασία, η πεζοπορία μέσα στη φύση, το κολύμπι, η επαφή με τη θάλασσα μας βοηθά να φορτίζουμε τις μπαταρίες μας βρίσκοντας το χρόνο και το χώρο μακριά από τα προβλήματα έτσι ώστε με καθαρό μυαλό να βλέπουμε τις καθημερινές δυσκολίες με άλλο μάτι.
Βιβλιογραφία
http://www.ecopsychology.org/
https://www.ecopsychology.gr/epistimonika-arthra/oikopsychologia/
https://www.psychologytoday.com/us/blog/out-the-darkness/201204/the-power-nature-ecotherapy-and-awakening