Άρθρα και Έρευνες
Από την Κοινωνική Λειτουργό του «Θάλπος Καλαμάτας», Αρετή Γλέζου
Η Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού, καθιερώθηκε το 2007 από τον ΟΗΕ και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου. Η πρωτοβουλία αυτή, έχει σκοπό την ευαισθητοποίηση του κοινού για τις ανάγκες των αυτιστικών ατόμων, συμβάλλοντας στην αποδοχή και ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία. Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων και ως συμβολική ένδειξη, πραγματοποιείται την ίδια μέρα εκδήλωση με την επονομασία «Light it Up Blue», όπου ιστορικά μνημεία σε πολλές χώρες, όπως επίσης και κεντρικά σημεία και κτήρια των πόλεων, φωταγωγούνται στα χρώματα του μπλε.
O αυτισμός μελετήθηκε για πρώτη φορά από τον Kanner, το 1943, ο οποίος περιέγραψε τη συμπεριφορά ασθενών του, που κατά τη γνώμη του παρουσίαζαν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά όπως: υπερβολική μοναχικότητα, ηχολαλία, καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου, στερεότυπο παιχνίδι κ.ά. Πρόκειται για μια χρόνια και διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή που εκδηλώνεται με άτυπη μορφή επικοινωνίας, κοινωνικών δεξιοτήτων και ανταποκρίσεων στις εισερχόμενες πληροφορίες.
Ο αυτισμός είναι μία σύνθετη νευροβιολογική διαταραχή που τυπικά διαρκεί καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής του ατόμου. Είναι μέρος μίας ομάδας διαταραχών, γνωστή ως Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος. Εμφανίζεται σε όλες τις φυλετικές, εθνικές και κοινωνικές ομάδες. Οι Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ), αποτελούν ομάδα αναπτυξιακών διαταραχών με έναρξη στην πρώτη παιδική ηλικία (σύμφωνα με το DSM-IV, η επίσημη διάγνωση γίνεται γύρω ή μετά το δεύτερο έτος της ηλικίας), τα αίτια των οποίων δεν έχουν αποσαφηνιστεί πλήρως. Κύρια χαρακτηριστικά είναι η έκπτωση στις κοινωνικές δεξιότητες και την κοινωνική συναναστροφή, δυσκολία στην λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία και τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα κινήσεων και συμπεριφορών. Συχνά παρουσιάζονται αισθητηριακά προβλήματα, προβλήματα στις κινητικές δεξιότητες (αδρή και λεπτή κινητικότητα) και τον συντονισμό αυτών, στον ύπνο, καθώς και γαστρεντερικές διαταραχές.
Το 2013, η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία συγχώνευσε τέσσερις ξεχωριστές διαγνώσεις αυτισμού. σε μια διαγνωστική ομπρέλα για τη διαταραχή του φάσματος του αυτισμού (ASD). Περιέλαβαν αυτιστική διαταραχή, διαταραχή διανοητικής παιδικής ηλικίας, διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή – μη προδιαγραφόμενη διαφορετικά (PDD-NOS) και σύνδρομο Asperger .
Ο αυτισμός διαγιγνώσκεται συγκρίνοντας τις συμπεριφορές του ατόμου, με τα συμπτώματα που περιγράφονται σε καταλόγους επίσημων διαγνωστικών κριτηρίων. Τα διαγνωστικά κριτήρια ορίζουν κι εξηγούν ποια συμπτώματα θα πρέπει να υπάρχουν για να δοθεί κάποια συγκεκριμένη διάγνωση. Αυτή τη στιγμή για το Φάσμα του Αυτισμού, χρησιμοποιούνται 2 διαγνωστικά συστήματα: το DSM (Diagnostic and Statistical Manual) της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ένωσης (ΑPA) και το ICD (International Classification of Diseases) του Διεθνούς Οργανισμού Υγείας (WTO).
Θεραπεία για τον αυτισμό, μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις, ότι η ποιότητα ζωής των ατόμων με αυτισμό, μπορεί να βελτιωθεί με κατάλληλες, δια βίου εκπαιδευτικές προσεγγίσεις, με υποστήριξη των οικογενειών και συμμετοχή επαγγελματιών στην αντιμετώπιση, καθώς και με παροχή επαρκών υπηρεσιών. Η πρώιμη παρέμβαση, παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της διαταραχής και για το λόγο αυτό κρίνεται σκόπιμη, με τα πρώτα κιόλας σημάδια, η επίσκεψη σε ειδικό αναπτυξιολόγο.
Πηγές:
www.autismspeaks.org
www.autismosirakleio.gr
http://www.autismgreece.gr
PHOTO CREDIT: Jakub Jacobsky
