
Από την Κοινωνική Λειτουργό του «Θάλπος Καλαμάτας» Αρετή Γλέζου
Ως εθελοντισμός χαρακτηρίζεται η μη αμειβόμενη δραστηριοποίηση των ανθρώπων που έχει ως σκοπό την ευημερία των συνάνθρωπων του, της κοινότητας και γενικά ολόκληρης της κοινωνίας. Είναι μία στάση ζωής με ιδανικά και ανώτερες αξίες, όπως την αλληλεγγύη, τη φιλανθρωπία, την κοινωνική δικαιοσύνη και την κοινωνική συμμετοχή.
Ο εθελοντισμός θεωρείται ως την ανιδιοτελή προσφορά προς τον συνάνθρωπο που πραγματοποιείται είτε μέσω της δράσης μη κερδοσκοπικών οργανισμών και προγραμμάτων, είτε και σε προσωπικό επίπεδο, προς όφελος της κοινωνίας, ακόμη και του ίδιου του εθελοντή μέσα από την ψυχική του ολοκλήρωση, όταν βέβαια πραγματοποιείται με την ελεύθερή του βούληση, χωρίς χρηματική αμοιβή.
O εθελοντισμός επιφέρει οφέλη τόσο στην κοινωνία τόσο και στους ίδιους εθελοντές. Mέσα από τον εθελοντισμό τα άτομα βοηθούν όχι μόνο τον συνάνθρωπό τους αλλά και τον ίδιο τους τον εαυτό φτάνοντας στην κοινωνική, ηθική, ψυχική ολοκλήρωση.
Χαρακτηριστικό όφελος του εθελοντισμού στην ψυχική υγεία των ατόμων που ασχολούνται με αυτόν είναι η παροχή κινήτρω, όπου τα άτομα έχουν τη δυνατότητα επιλογής της ίδιας τους της συμμετοχής σε εθελοντικές δραστηριότητες, κάνοντας κάτι που επιθυμούν και όχι από καταναγκασμό και επιβολή. Με αυτόν τον τρόπο τα άτομα ωφελούνται προσωπικά στην καλλιέργεια τους, τονώνοντας την αυτοπεποίθηση τους, παίρνοντας ικανοποίηση μέσα από τις εθελοντικές πράξεις.
Τα άτομα μέσα από τον εθελοντισμό, ολοκληρώνονται ηθικά, διευρύνουν τους πνευματικούς και κοινωνικούς τους ορίζοντες, αποκτούν ψυχική ισορροπία. Η συναναστροφή με άλλα άτομα είτε ως λήπτες, είτε ως συνεργάτες στην εκάστοτε εθελοντική πράξη, προσφέρουν στα άτομα ψυχική ικανοποίηση και ολοκλήρωση, συμβάλλοντας άμεσα στην κοινωνικοποίηση τους.
Η ευαισθητοποίηση των ατόμων για κάθε είδους κοινωνική προσφορά συμβάλει στην ανάδειξη δικών τους ψυχικών πτυχών που ως τώρα ίσως να μην είχαν αντιληφθεί, ενισχύοντας τις καλές πλευρές του χαρακτήρα τους.
Επίσης ένα ακόμα όφελος του εθελοντισμού στην ψυχική υγεία των ατόμων είναι το αίσθημα που «γεννιέται» στους εθελοντές για τη χρησιμότητα τους στο κοινωνικό σύνολο, δοκιμάζοντας τις ικανότητές, τις δυνάμεις και τα όρια τους.
«Αν σε δεχτώ όπως είσαι, θα σε κάνω χειρότερο. Αν όμως σε αντιμετωπίσω σαν να είσαι αυτό που είσαι ικανός να γίνεις, θα σε βοηθήσω να το πετύχεις.» Βόλφγκανγκ Γκαίτε, 1749-1832
PHOTO CREDIT: Marco Bianchetti