από την ψυχολόγο του «Θάλπος Αττικής», Μαρία Μακριδάκη
Τι φοβάσαι πιο πολύ από όλα στη ζωή σου; Τι φοβούνται οι άνθρωποι; Ειδικά σε στιγμές σαν και αυτές που βιώνουμε αυτές τις μέρες όλοι, οι φόβοι μας, συνειδητοί ή ασυνείδητοι, έρχονται στην επιφάνεια. Σε αυτές τις πρωτόγνωρες μέρες της απομόνωσης, δημιουργείται ο χρόνος και ο χώρος και τα ερεθίσματα εκείνα για να αναμοχλέψουμε υπαρξιακά άγχη και ενδόμυχες ανασφάλειες χωρίς να το επιδιώκουμε.
Ο φόβος της απώλειας, της αποτυχίας, της αλλαγής, ο φόβος για το άγνωστο, έρχονται έντονα στο προσκήνιο και παίρνουν σάρκα και οστά στις σκέψεις και στο σώμα μας. Ποιο θα είναι το μέλλον μας; Θα χάσω κάποιον δικό μου; Θα περάσει όλο αυτό; Πως θα είναι η ζωή μας μετά από αυτό; Μας κατακλύζει άγχος και αρνητικές σκέψεις που πολύ συχνά σωματοποιούνται. Σωματικοί πόνοι χωρίς οργανικά αίτια, αυπνία, εφίδρωση είναι κάποια σημάδια σωματοποίησης του άγχους και του φόβου μας.
Μπορούμε να υπερκεράσουμε το φόβο; Ο τρόπος για να ελέγχεις ή ακόμα και να απαλλαχτείς από τους φόβους σου είναι καταρχήν η συνειδητοποίηση τους. Χρειάζεται συνειδητή αυτογνωσιακή προσπάθεια για να αντιμετωπίσεις τους δαίμονες σου. Αρνητικές σκέψεις απώλειας δικών σου ανθρώπων είναι απολύτως κατανοητές στις συνθήκες που ζούμε αλλά η ένταση, η συχνότητα αυτών των σκέψεων και τι κάνουμε για αυτές είναι αυτό που καθορίζει τη ποιότητα της ζωής μας τη δεδομένη στιγμή.
Θα πρέπει να αποτρέψουμε τον εαυτό μας από το να μπει σε ένα φαύλο κύκλο καθημερινής δυσλειτουργικότητας βρίσκοντας καταρχήν το κίνητρο για να υπερβούμε το φόβο. Τι μας κινητοποιεί να τον ξεπεράσουμε; Πως θα ήταν η ζωή μας αν αποδυναμώναμε το φόβο αυτή τη στιγμή αλλά και στο μέλλον; ῎
Πίσω από τους φόβους πολλές φορές είναι παγιωμένες αρνητικές πεποιθήσεις που έχουμε για τον εαυτό μας, για τους άλλους για τον κόσμο που ζούμε εν γένει και ενεργοποιούνται με τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος μας. Και αυτή τη στιγμή κατακλυζόμαστε από δύσκολα ερεθίσματα. Χρειάζεται συνειδητή προσπάθεια για να προκαλέσεις τις σκέψεις και τις συμπεριφορές σου και να δεις ότι οι φόβοι μπορούν να υποχωρήσουν. Συχνά παγιδευόμαστε σε απόλυτες σκέψεις άσπρου-μαύρου και αρνούμαστε να δούμε ότι υπάρχει ένα ολόκληρο φάσμα του γκρι. Είναι σημαντικό να αξιολογούμε αν μια σκέψη είναι ιδιαίτερη χρήσιμη αυτή τη στιγμή, πέρα από το αν είναι αληθής.
Είμαστε πιο ανθεκτικοί από ότι νομίζουμε. Έχουμε βιώσει και στο παρελθόν δύσκολες εμπειρίες και είμαστε εδώ για να τις διηγηθούμε. Επιβιώσαμε από δύσκολες καταστάσεις και παλιούς φόβους και το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και τώρα. Έχουμε επιβιώσει ακόμα και από πραγμάτωση των φόβων μας. Ας χρησιμοποιήσουμε τα ίδια όπλα. Ας νικήσει η σύνεση, η ψυχραιμία και η ελπίδα για να μικρύνει και να γίνει διαχειρίσιμος ο φόβος.
Αποδέξου τον λοιπόν και προκάλεσε τον. Ο νικητής του φόβου είναι αυτός που προχωράει παρά το φόβο που μπορεί να νιώθει. Γιατί ξέρει ότι κάποια πράγματα είναι πιο σημαντικά από τον φόβο. Και αυτά τα πράγματα είναι οι προσωπικές σου αξίες, η πυξίδα σου για το αύριο.