Μπορείς να φανταστείς πολλά περισσότερα από αυτά που μπορείς να πετύχεις. Αν όμως προβάρεις συνεχώς αυτά που θέλεις να πετύχεις, μπορούν να γίνουν πραγματικότητα.
Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Τη δεκαετία του 70′ ήμουν πολύ καλός στη σκοποβολή και ξεκίνησα να πλησιάζω το εθνικό ρεκόρ του 396/400. Ηθελα να φτάσω στο 400, το απόλυτο σκορ, δεν είχα πετύχει ποτέ στη ζωή μου όμως ένα 400άρι, ούτε τυχαία στην προπόνηση. Παρόλα αυτά άρχισα να προβάρω στο μυαλό μου το ενδεχόμενο. Ξεκινούσα με τις πρώτες βολές και συνέχιζα -στο μυαλό μου- μέχρι να φτάσω και να ξεπεράσω στο ρεκόρ. Πρόβαρα αυτό που ήξερα ότι θα πετύχαινα σε κάποια χρονική στιγμή. Υστερα, πρόβαρα την εσωτερική φωνή που θα άκουγα: «Εντάξει αυτό μπορώ να το κάνω κάθε μέρα», και μετά φανταζόμουνα ότι εκτελούσα τις τελευταίες βολές και έλεγα στον εαυτό μου: «άλλο ένα 400άρι, φυσικά και μπορώ».
Πρόβαρα όλη αυτή την αλληλουχία πολλές φορές μέσα στην ημέρα επί ένα δίμηνο. Στον πρώτο μου διαγωνισμό, αφότου ξεκίνησα τις… πρόβες, άρχισα τις βολές προβάροντας όσα ήξερα. Μετά από λίγες βολές, όλα είχαν γίνει στην πραγματικότητα. Ημουν κοντά στο 400. Λίγες βολές μετά είχα ένα τέλειο σκορ 400.
Λάνυ Μπάσαμ από το βιβλίο «Με τη νίκη στο νου»
Όλα τα παραπάνω είναι υπέροχα. Ας ασχοληθούμε όμως με δύο συγκεκριμένα θέματα: Την πρόβα και το Μπορώ.
1. Πρόβα: Ο Λάνυ αφιερώνει ένα ολόκληρο κεφάλαιο στην Πρόβα και την χαρακτηρίζει ως το πιο ευέλικτο εγκεφαλικό εργαλείο.
Λατρεύω την ιστορία όπου ο Λάνυ πετυχαίνει το τέλειο σκορ με τη στήριξη της πρόβας.
Και κρατείστε αυτό: Πριν κερδίσει το Χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς, ο Λάνυ ήταν στο στρατό. Η βάση του ήταν 250 μίλια μακριά από ένα πεδίο βολής. Ετσι για δύο ολόκληρα χρόνια, ο Λάνυ κατάφερε να πάει εκεί μόλις για έξι ημέρες. Τρεις για να συμμετάσχει στο εθνικό πρωτάθλημα και άλλες τρεις για διαφορετικό διαγωνισμό.
Πως τα κατάφερε; Κάθε βράδυ, αφού η οικογένειά του κοιμόταν εκείνος ξόδευε δύο με τέσσερις ώρες κατά τις οποίες φανταζόταν ότι έκανε βολές. Μαντέψτε τι έγινε! Κέρδισε και τους δύο διαγωνισμούς αλλά και το εθνικό πρωτάθλημα εκείνη τη χρονιά!
ΤI; Αυτό ακούγεται τρελό! Όχι. Είναι η δύναμη του νου!
Σημείωση: Μήπως ο Λάνυ πρόβαρε το τέλος της προσπάθειάς του; Τα χειροκροτήματα, τα μετάλλια και τους οπαδούς; Όχι. Πρόβαρε τη διαδικασία.
2. Φυσικά και μπορώ: Ας παρατηρήσουμε το βαθύτερο νόημα της σκέψης «φυσικά και μπορώ»
Να θυμάσαι τα τρία συστατικά της πνευματικής εκπαίδευσης. Το συνειδητό, το υποσυνείδητο και την αυτοεκτίμηση. Με λίγα λόγια: Η συνείδησή μας εστιάζει στις σκέψεις μας. Το υποσυνείδητο είναι αρμόδιο για την βιολογική απόδοσή μας (για αυτό το λόγο πρέπει να «σβήνουμε» τη συνειδητή σκέψη μας στους αγώνες). Η αυτοεκτίμηση είναι αυτή που τελικά οδηγεί την συνολική μας απόδοση.
Δεν μπορούμε να κάνουμε περισσότερα από όσα νομίζουμε ότι μπορούμε. Πρέπει πρώτα να φανταστούμε τους εαυτούς μας σε ένα ανώτερο επίπεδο για να το φτάσουμε στην πραγματικότητα! Εδώ κολλάει η σκέψη «Φυσικά και μπορώ να το κάνω»!