Μινιμαλισμός και Ψυχική Υγεία

από την ψυχολόγο του “Θάλπος Καλαμάτας” Εύη Τσικρικού

“Τα απλά πράγματα φέρνουν τη μεγαλύτερη ευτυχία”

(Βούδας)

Ο μινιμαλισμός αναπτύχθηκε ως καλλιτεχνικό ρεύμα την δεκαετία του 1960 και χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει μια λιτή και συγχρόνως αυστηρή γλυπτική. Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται πλέον για να εκφράσει έναν ολόκληρο τρόπο ζωής, ο οποίος έχει ως στόχο το να αφαιρέσει οτιδήποτε δεν προσθέτει αξία στη ζωή του ανθρώπου, κάνοντας ταυτόχρονα χώρο για τα πράγματα που έχουν. Με άλλα λόγια, αφαιρώντας όλα τα πλεονάζοντα υπάρχοντα που αποτελούν περισπασμό, είναι πιο εύκολο να επικεντρωθεί σε αυτά που έχουν μεγαλύτερη σημασία, τα οποία είναι συνήθως άυλα.

Αυτός ο αφαιρετικός τρόπος ζωής το πρώτο που κάνει είναι να απομακρύνει τον άνθρωπο από τον καταναλωτισμό. Ζούμε σε έναν κόσμο μαζικού καταναλωτισμού και συνεχώς βομβαρδιζόμαστε από προϊόντα σε τέτοιο βαθμό που είναι δύσκολο να τα αγνοήσουμε. Οι υπερβολικές διαφημίσεις και οι μεγάλες προσφορές δημιουργούν νέες ανάγκες, κάνοντας μας να πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε πολλά αγαθά στη ζωή μας για να είμαστε ευτυχισμένοι. Έτσι, λοιπόν, ο καταναλωτισμός εξισώνοντας την προσωπική ευτυχία με την απόκτηση υλικών αγαθών, επιδρά με αρνητικό τρόπο στην ψυχική υγεία μας.

Ο μινιμαλισμός  από την άλλη, παροτρύνει τους ανθρώπους να κάνουν επιλογές κατόπιν ώριμης σκέψης, παρακάμπτοντας τον υλισμό. Σύμφωνα με τον Leo Babauta, «ο μινιμαλισμός δεν αφορά μόνο το να ζει κάποιος με λίγα, αλλά το να ανακαλύψει τι είναι σημαντικό». Αυτό συνεπάγεται την συνειδητοποίηση των αξιών του και του κόσμου γύρω του, αλλά κυρίως, την συνειδητοποίηση ότι όλες αυτές οι τεχνητές ανάγκες τον αποπροσανατολίζουν από τις απλές χαρές της ζωής.

Σε γενικές γραμμές, οι μινιμαλιστές είναι πιο ευτυχισμένοι, επειδή έχουν λιγότερο άγχος, στρες και χάος στη ζωή τους. Για έναν μινιμαλιστή τα υλικά αγαθά είναι ασήμαντα σε σύγκριση με αυτά που εκτιμούν περισσότερο. Αυτά συνήθως έχουν να κάνουν με την αξιοποίηση του χρόνου του για την ενίσχυση των διαπροσωπικών του σχέσεων, την δυνατότητα να χαρεί τις απλές απολαύσεις της ζωής και φυσικά την προάσπιση της υγείας του (σωματικής και ψυχικής).

Πως ο μινιμαλισμός, όμως, μπορεί να συμβάλλει θετικά στην ευτυχία του ανθρώπου;

• Το ξεκαθάρισμα άχρηστων από χρήσιμα αντικείμενα στον προσωπικό χώρο του καθενός δεν καθαρίζει μόνο τα δωμάτια αλλά έχει και μία κατευναστική επίδραση στο μυαλό.
• Ο επαναπροσδιορισμός των προτεραιοτήτων και των αναγκών βοηθάει στο να εστιάζει ο άνθρωπος σε καλύτερα – και δωρεάν – πράγματα στην ζωή παρά στα υλικά αγαθά. Αυτά είναι ο χρόνος με την οικογένεια, τους φίλους και τον/ην σύντροφο.
• Το να διαθέτει κάποιος χρόνο σε ανθρώπους και δραστηριότητες που αγαπά, είναι πολύ καλύτερο από το να αγαπά αγαθά που εύκολα αντικαθίστανται.
• Η απλοποίηση της ζωή οδηγεί με φυσικό τρόπο σε χαλάρωση. Και η ζωή χωρίς έντονο στρες είναι μία καλή ζωή.

Γενικότερα, είναι αποδεδειγμένο ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων που ζουν μία ζωή απλή, χωρίς άγχος και χωρίς την ανάγκη για πολλά υλικά αγαθά, είναι πιο ευτυχισμένοι, συγκριτικά με όσους προσηλώνονται στον υλικό πλούτο. Αποδεδειγμένα άλλωστε κανένα συναισθηματικό κενό δεν αναπληρώθηκε ούτε με το πιο ακριβό αντικείμενο. 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: 

• https://www.humnutrition.com/blog/psychological-benefits-of-minimalism/

• http://www.peacockplume.fr/opinion/live-your-best-less-how-does-minimalism-impact-your-mental-health

• https://www.humnutrition.com/blog/psychological-benefits-of-minimalism/

• https://www.minimalismmadesimple.com/home/minimalism-happiness/

Photo by Ashley West Edwards on Unsplash