από την κοινωνική λειτουργό του “Θάλπος Καλαμάτας” Αρετή Γλέζου
Ο χορός θεωρείται μια από τις αρχαιότερες μορφές των τεχνών. Οι ρίζες του χάνονται στο ζωικό σώμα του ανθρώπου και η βιολογική του βάση αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της θεραπευτικής του αποτελεσματικότητας. Πρόκειται για μια φυσική δραστηριότητα που χάρη στο ρυθμό και την ιδιορρυθμία του αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της ύπαρξής μας, διότι προτού θεωρηθεί τέχνη είχε προορισμό πολύ πιο ζωτικό και αναγκαίο.
Ο χορός είναι φυσική κίνηση που εκτελείται ρυθμικά με συνοδεία μουσικής. Αποτελεί μια δραστηριότητα ζωής και μια δύναμη που υπερβαίνει το νόημα των λέξεων. Ως μια φυσική δραστηριότητα οδηγεί σε λειτουργικές προσαρμογές στα συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού και προσφέρει ψυχολογικά οφέλη αφού συνδυάζει την εκτέλεση πολλαπλών κινητικών σχημάτων με τη συνοδεία μουσικής. Κατά τη διάρκεια της κίνησης αισθανόμαστε ψυχική ισορροπία, ευεξία, συντονισμό των κινήσεων και τόνωση των μυών.
Από τα βασικά χαρακτηριστικά του χορού είναι η μη-λεκτική επικοινωνία, τα βήματα, η μουσική, το τραγούδι, η κίνηση και η έκφραση συναισθημάτων, που αποδεδειγμένα συνεισφέρουν τόσο στη καλή φυσική κατάσταση του ατόμου, όσο και στη ψυχική υγεία, δημιουργώντας ένα άρρηκτο και μοναδικό σύνολο. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά δίνουν έμφαση στην απόλαυση που απορρέει από τη συμμετοχή του ατόμου στο χορό. Η μουσική είναι ακόμη ένα σημαντικό συστατικό της ευχαρίστησης, καθώς τα άτομα την απολαμβάνουν και εκφράζονται μέσα από αυτή.
Μπορεί επίσης να ειπωθεί ότι ο χορός αποτελεί τη γλώσσα του σώματος. Φέρει μέσα του, τη θεραπευτική ικανότητα του συμβολισμού, που οδηγεί στη χοροθεραπεία. To σώμα, μέσω του χορού, γίνεται το όχημα για να περάσει κανείς από τη Φύση στον Πολιτισμό. Απευθύνεται, λοιπόν, ο χορός σ’ ένα πολυδιάστατο σώμα όπου είναι παρόντα όλα τα επίπεδα: βιολογικό, κοινωνικό, ψυχολογικό, καλλιτεχνικό και θρησκευτικό. Αποτελεί δραστηριότητα σωματική και ψυχική, ατομική και συλλογική, που αντιπροσωπεύει άθληση και τέχνη, ψυχαγωγία και πνευματική άσκηση (Schott–Billmann, 1997).
Η συμμετοχή στη δραστηριότητα του χορού καλύπτει όλες τις πτυχές που ήταν και είναι σημαντικές σε όλες τις ηλικίες, όπως: μουσική, φορεσιές, εθιμοτυπία, σεξουαλικοί κώδικες κ.ά (Cooper & Thomas, 2002).
Επίσης, ο χορός με μέλη της οικογένειας μπορεί να δυναμώσει τις οικογενειακές σχέσεις, ενώ ο χορός με φίλους μπορεί να διευρύνει τον κοινωνικό μας κύκλο.
Η συμμετοχή σε δραστηριότητες λειτουργούν θετικά στον περιορισμό του άγχους, της κατάθλιψης και συμβάλλουν στην προσωπική ικανοποίηση από τη ζωή, καθώς και στην αισιόδοξη αντιμετώπιση των διαφόρων καθημερινών προβλημάτων.
Εκείνοι που αγαπούν το χορό επιθυμούν να χορεύουν για πάντα και υπό την έννοια αυτή πραγματοποιούνται σημαντικές προσαρμογές κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Ο χορός, επομένως, είναι μια ψυχική εμπειρία με πολλά φυσικά οφέλη (Birkel, 1998).
Βρείτε λοιπόν το είδος του χορού που σας αρέσει και σας εκφράζει, αναζητήστε σχολές χορού, ξεκινήστε με φίλους, με μέλη της οικογενείας σας ή ακόμα και μόνοι σας. Δεν είναι ποτέ αργά να επωφεληθείτε, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά από τις ευεργετικές ιδιότητες του χορού!
Πηγές:
Cooper, L. & Thomas, H. (2002). Growing old gracefully: Social dance in the third age. Ageing &Society, 22, 689-708.
Schott-Billmann, F. (1997). Όταν ο χορός θεραπεύει: η θεραπευτική λειτουργία του χορού – ανθρωπολογική προσέγγιση. Αθήνα: Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα.
Birkel, D.A.G. (1998). Aging brain, aging mind:Activities for the older adult: Integration of the body and the mind. JOPERD, 69(9), 23-28.
Photo by Kyle Head on Unsplash