Καλή Ψυχική υγεία
Από την Ψυχολόγο του «Θάλπος Καλαμάτας», Εύη Τσικρικού
“Η ευτυχία δεν είναι κάτι που αναβάλλεται για το μέλλον· είναι κάτι που σχεδιάζεται για το παρόν “~ Jim Rohn
Σε αυτή την εποχή που διανύουμε ο περισσότερος κόσμος νιώθει απογοήτευση από την πορεία της ζωής του, νιώθει να ασφυκτιά μέσα στην καθημερινότητα του, νιώθει συναισθήματα θλίψης και ματαίωσης.. Φταίνε οι συνθήκες, η οικονομική κρίση, οι προσωπικές επιλογές ή το αίσθημα του ανικανοποίητου;
Αποκλείοντας σοβαρές περιπτώσεις όπως πχ. κακοποίηση, μη αναστρέψιμες ασθένειες, διαβίωση κάτω από το όριο της φτώχειας κ.ο.κ., παρατηρούμε ότι αρκετός κόσμος διακατέχεται από συναισθηματική δυσφορία τον περισσότερο καιρό.
Πάντα για κάτι θα γκρινιάζουμε, θα στεναχωριόμαστε, θα θυμώνουμε· είτε με τους άλλους είτε με τον ίδιο μας τον εαυτό. Και στο τέλος της μέρας απλώς θέλουμε να φύγει και αυτή η μέρα, αυτή η εβδομάδα, αυτός ο μήνας, αυτός ο χρόνος! Ευελπιστώντας σε “ένα καλύτερο αύριο”, αγνοώντας ότι την ευτυχία εμείς την δημιουργούμε. Γιατί όμως;
Δεν παίρνουμε αυτό που θέλουμε
Μήπως ψάχνουμε την ευτυχία σε όλα τα λάθος μέρη; Μήπως θεωρούμε ευτυχία το να έχουμε αυτό που θέλουμε; Και αν αυτό δεν είναι εφικτό; Είμαστε καταδικασμένοι να μην ευτυχίσουμε;
Είτε πρόκειται για αυτοκίνητο, σπίτι, ακριβά ρούχα κ.ο.κ., είτε για τον ερωτικό μας σύντροφο, είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι πρώτον, δεν μπορούμε να έχουμε πάντα αυτό που θέλουμε, και δεύτερον ότι αυτό δε συνεπάγεται ότι θα είμαστε δυστυχισμένοι. Το ότι δε μπορούμε να αποκτήσουμε μία πολυτελή κατοικία δε σημαίνει ότι σε ένα μικρότερο σπίτι θα είμαστε δυστυχισμένοι· άλλωστε το σπίτι το “φτιάχνουν” οι άνθρωποι που το κατοικούν. Ή το ότι δεν μπορούμε να είμαστε με αυτόν/ή που θέλουμε, δεν σημαίνει ότι δεν θα μπορέσουμε να ευτυχίσουμε με κάποιον άλλον.
Συγκρίνουμε τη ζωή μας με των άλλων, ακόμα και μέσω των social media
Η έντονη ενασχόληση με τα social media, μπορεί να μας κάνει να αισθανόμαστε ελλιπείς, τόσο στην εξωτερική μας εμφάνιση, όσο και στην ζωή μας, συγκρίνοντας τη με τη δημοσιευμένη ζωή των άλλων. Παρακολουθώντας την «υπέροχη» ζωή τους, οδηγούμαστε στην πεποίθηση ότι η ζωή μας είναι βαρετή, ότι αυτοί ζουν την ζωή που ονειρευόμασταν και δεν καταφέραμε να αποκτήσουμε, κάνοντας ένα αρνητικό απολογισμό ζωής.
“Κολλάμε” στη συνήθεια
Η αίσθηση της στασιμότητας βγάζει στην επιφάνεια αρνητικά συναισθήματα. Βαριόμαστε επειδή δε νιώθουμε ενθουσιασμό και έξαψη λόγω ενός μονότονου τρόπου ζωής, καθώς όλα μοιάζουν να επαναλαμβάνονται χωρίς κανένα στοιχείο έκπληξης και περιπέτειας. Και όλο λέμε ότι πρέπει να προβούμε σε μία δραστική αλλαγή, αλλά συνήθως παραμένουμε άπραγοι. Το μεγαλύτερο εμπόδιο σε μία επιθυμητή αλλαγή, είμαστε εμείς οι ίδιοι. Διότι η ρουτίνα μας- για την οποία γκρινιάζουμε- μας είναι γνώριμη και νιώθουμε ασφάλεια μέσα σε αυτή. Ξέρουμε τι έχουμε να περιμένουμε από αυτήν. Αυτός είναι ο στόχος της άλλωστε, η αποφυγή του αγνώστου, του απρόοπτου. Η μετάβαση σε κάτι διαφορετικό μας κάνει να αισθανόμαστε πιο ζωντανοί, αλλά ταυτόχρονα μας προκαλεί αποδιοργάνωση και ανησυχία. Και τότε, η εγκατάλειψη της προσπάθειας έρχεται να απαλύνει την ανησυχία μας, επιστρέφοντάς μας σε αυτό που είναι άνετο και οικείο.
Περιπλέκουμε τα απλά
Η ζωή στις αρχές του 20ου αιώνα ήταν σίγουρα πολύ πιο απλή από ότι είναι τώρα. Παρόλα αυτά δεν είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθούμε άβουλα την πορεία που μας προδιαγράφει η βιομηχανική και τεχνολογική ανάπτυξη.
Ένας μεταφραστής αγγλικών στον Δαλάι Λάμα, ο Jinpa, δεν είναι πλέον μοναχός αλλά εξακολουθεί να συμμορφώνεται με ορισμένες από τις “σπαρτιατικές” αξίες τρόπου ζωής. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει αυξήσει την ατομική επιλογή στο υψηλότερο επίπεδο, λέει, αλλά αυτές οι επιλογές κοστίζουν. «Συχνά προσπαθούμε να συνδυάσουμε την ποιότητα ζωής με το πρότυπο ζωής», λέει ο Jinpa, «αλλά μετά από ένα σημείο, η σχέση [μεταξύ των δύο] εξαφανίζεται». Εάν απλοποιήσουμε τη ζωή μας, δημιουργούμε περισσότερο χώρο για σκέψη μέσα στην ημέρα μας.
Το ίδιο ισχύει και στις διαπροσωπικές μας σχέσεις· το “it’s complicated” δημιουργείται ή επιτρέπεται από εμάς τους ίδιους, είτε γιατί μας ιντριγκάρει είτε γιατί το “απλό” μας είναι βαρετό.
Δεν ζούμε το παρόν
Το παρελθόν και το μέλλον είναι προϊόντα του νου μας. Καμιά ποσότητα ενοχής δεν μπορεί να αλλάξει το παρελθόν, και καμία ποσότητα ανησυχίας δεν μπορεί να προδιαγράψει το μέλλον. Οι ευτυχείς άνθρωποι το γνωρίζουν αυτό, και γι’ αυτό επικεντρώνονται στο να ζουν το τώρα. Είναι αδύνατο να φτάσουμε στο μέγιστο των δυνατοτήτων μας, εάν το μυαλό μας είναι συνεχώς κάπου αλλού, ανίκανοι να ζήσουμε την κάθε μας στιγμή (καλή ή κακή).
Απαισιοδοξία /απογοήτευση
Η ζωή μας δεν είναι πάντα όπως θα την θέλαμε να είναι. Αλλά ακόμα και όταν αυτό συμβαίνει, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι όλοι έχουμε τις ίδιες 24 ώρες την ημέρα. Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι αξιοποιούν τον χρόνο τους. Αντί να διαμαρτύρονται για το πώς τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι ή έπρεπε να είναι, σκέφτονται όλα αυτά για τα οποία είναι ευγνώμονες. Στη συνέχεια βρίσκουν την καλύτερη λύση που είναι διαθέσιμη στο πρόβλημα, το αντιμετωπίζουν και πάνε παρακάτω. Τίποτα δεν τροφοδοτεί τη δυστυχία τόσο όσο η απαισιοδοξία. Το πρόβλημα με μια απαισιόδοξη στάση – εκτός από τη ζημιά που κάνει στη διάθεσή μας- είναι ότι γίνεται μια αυτό-εκπληρούμενη προφητεία· αν περιμένουμε τα άσχημα πράγματα, το πιο πιθανό είναι να μας συμβούν. Οι απαισιόδοξες σκέψεις είναι δύσκολο να απομακρυνθούν, έως ότου να αναγνωρίσουμε πόσο άχρηστες και επιβλαβείς μας είναι.
Πηγές:
https://www.webmd.com/balance/features/why-youre-not-happy#3
https://www.psychologytoday.com/us/blog/compassion-matters/201507/5-reasons-we-dont-let-ourselves-be-happy
https://www.forbes.com/sites/travisbradberry/2016/10/25/12-reasons-youre-not-as-happy-as-you-should-be/#6d62dc5f1dd0
5 Reasons Why Nothing Makes You Happy Anymore and How to Fix It
PHOTO CREDIT: Inna Lesyk
