Από την Ψυχολόγο του «Θάλπος Καλαμάτας» Εύη Τσικρικού
Ξεφεύγοντας από τα συγκεκριμένα πλαίσια της ερωτικής αγάπης, η ευρύτερη έννοια της αναφέρεται σε ένα συναίσθημα έντονης στοργής και προσωπικής αφοσίωσης. Μάλιστα, στη φιλοσοφία η αγάπη εμφανίζεται ως μια αρετή που εκπροσωπεί την ανθρώπινη ευγένεια, συμπόνια και στοργή. Η αγάπη, ανάμεσα στις διάφορες μορφές της, αποτελεί κίνητρο δημιουργίας διαπροσωπικών σχέσεων.
Τις περισσότερες φορές, όταν χρησιμοποιούμε τη λέξη αγάπη αναφερόμαστε σε ένα πλήθος διαφορετικών συναισθημάτων, καταστάσεων και συμπεριφορών. Τα συναισθήματα αυτά μπορούν να ποικίλουν από τη ρομαντική αγάπη (έρωτας), την πλατωνική αγάπη (φιλία), την οικογενειακή αγάπη έως τη θρησκευτική αγάπη και αφοσίωση. Η μεγάλη ποικιλία των χρήσεων και εννοιών της λέξης αυτής σε συνδυασμό με την πολυπλοκότητα των συναισθημάτων που περιλαμβάνει καθιστά δύσκολο τον ορισμό της αγάπης συγκριτικά με άλλες συναισθηματικές καταστάσεις. Γι’ αυτό άλλωστε ο καθένας μας την αντιλαμβάνεται, την ορίζει και την εκφράζει με διαφορετικό τρόπο.
Συνήθως, η ερωτική αγάπη αποτελεί τη κυρίαρχη επιδίωξη του ατόμου κατά την ενήλικη ζωή του, ορίζοντάς την πολλές φορές ως αυτοσκοπό. Αυτό, φυσικά, δεν είναι μεμπτό, ιδίως από επιστημονική άποψη, η οποία βλέπει την αγάπη ως μία εξέλιξη του ενστίκτου επιβίωσης, που αρχικά είχε σαν σκοπό να κρατήσει τους ανθρώπους κοντά, απέναντι σε απειλές καθώς και να διευκολύνει τη συνέχιση του είδους μέσω της αναπαραγωγής. Μεμπτό είναι να μην δίνουμε σημασία και αξία στην αγάπη στην οποία μας περιβάλλουν οι φίλοι και η οικογένειά μας. Να την θεωρούμε τόσο δεδομένη, ώστε να την ξεχνάμε. Πόσες φορές άλλωστε δεν έχουμε χαρακτηρίσει τους εαυτούς μας δυστυχισμένους επειδή την παρούσα στιγμή δεν έχουμε κάποιον να μας αγαπά (ερωτικά), τη στιγμή που υπάρχει κόσμος μοναχικός που απουσιάζουν από τη ζωή του οικογένεια ή φίλοι. Διότι αυτές οι μορφές αγάπης είναι πολύ σημαντικές για την ευτυχία που τόσο πολύ επιδιώκουμε όλοι.
Εκτός του να λαμβάνουμε αγάπη από τους γύρω μας, εξίσου σημαντικό είναι να έχουμε ανθρώπους να αγαπήσουμε. Πολλές είναι οι μελέτες που αποδεικνύουν ότι προσφέροντας αγάπη ενισχύουμε σημαντικά τη διάθεσή μας και ταυτόχρονα αυξάνουμε τις πιθανότητες να την λάβουμε πίσω (δούναι και λαβείν). Εκεί βασίζονται άλλωστε οι περισσότερες πράξεις καλοσύνης. Τα συναισθήματα που βιώνουμε όταν περιβαλλόμαστε με αγάπη είναι ποικίλα, ανεκτίμητης αξίας και αποτελούν την κινητήριο δύναμη για την ζωή μας αυτούσια.
Η Μονάδα Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης «Θάλπος Καλαμάτας» υπό την καθοδήγηση της υπεύθυνης δημιουργικής απασχόλησης συμμετείχε σε μια ομαδική δραστηριότητα κατασκευής διακοσμητικών καρδιών. Οι ένοικοι της Μονάδας, ανήκοντας στην ευπαθή ομάδα των ψυχικά νοσούντων και έχοντας βιώσει στο παρελθόν την απόρριψη από την κοινωνία, κατανοούν πολύ καλά τη σημασία του να αγαπάς και να αγαπιέσαι χωρίς κριτήρια, περιορισμούς και προκαταλήψεις. Η συμβολική δραστηριότητα που υλοποιήθηκε είχε ως στόχο να τονίσει την ανάγκη και το δικαίωμα όλων μας – χωρίς εξαιρέσεις – να έχουμε στη ζωή μας αγάπη.
Η αγάπη είναι για όλους και όχι μόνο για τους ερωτευμένους. Γι’ αυτό χρειάζεται να την γιορτάζουμε όλοι, και όχι μόνο μία μέρα τον χρόνο αλλά κάθε μέρα!
Βιβλιογραφία:
- Oxford Illustrated American Dictionary (1998)
- Merriam-Webster’s Collegiate Dictionary (2000)
- Paul Oskar Kristeller (1980) Renaissance Thought and the Arts: Collected Essays
- Juan Mascaró (2003) The Bhagavad Gita (Penguin Classics)
- Helen Fisher (2004) Why we love: the nature and chemistry of romantic love