Άρθρα και Έρευνες
από την ψυχολόγο του «Θάλπος Αττικής», Μαρία Μακριδάκη
Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα σύνθετο κοινωνικό φαινόμενο, μια διαχρονική κοινωνική παθογένεια που μαστίζει όλες τις χώρες, και παρατηρείται σε όλες τις κοινωνικοοικονομικές τάξεις και ηλικίες. Οι υποχρεωτικοί αυτοπεριορισμοί των οικογενειών λόγω της πανδημίας φαίνεται ότι έχουν αυξήσει τα κρούσματα αυτού του φαινομένου πανευρωπαϊκά.
Είναι βλέπετε μια περίεργη και δύσκολη περίοδος που τα θύματα αναγκάζονται να ζουν συνεχώς κάτω από την ίδια στέγη με τον θύτη τους και να περνούν ίσως περισσότερο χρόνο από ποτέ μαζί του, αποτελώντας ως συνήθως τον εύκολο τρόπο εκτόνωσης του θύτη από την αδυναμία λειτουργικής διαχείρισης της αυξημένης πίεσης των ημερών. Η ενδοοικογενειακή βία χαρακτηρίζεται συνήθως ως σωματική, σεξουαλική και ψυχολογική ή ακόμα από το συνδυασμό τους.
Σωματική βία θεωρείται το σπρώξιμο, το χαστούκισμα ή η βαριά σωματική βλάβη, συμπεριλαμβάνοντας καθετί που προξενεί πόνο, τραυματισμό, ακρωτηριασμό κ.λπ., η κλωτσιά, η ρίψη αντικειμένων, ακόμα και η απειλή για χρήση βίας. Στις οικογένειες στις οποίες παρατηρείται σωματική κακοποίηση, υπάρχει επίσης μεγάλο ποσοστό πιθανότητας άσκησης σεξουαλικής βίας. Άλλη μία μορφή βίας είναι η ψυχολογική, στην οποία συμπεριλαμβάνονται υποτιμητικές συμπεριφορές, εξευτελισμός, ταπείνωση και σοβαρή ψυχολογική βλάβη. Η ψυχολογική βία περιλαμβάνει την υποτίμηση της νοημοσύνης της γυναίκας καθώς επίσης και την απόρριψη των αξιών τις οποίες αυτή πρεσβεύει.
Κύρια είδη της ενδοοικογενειακής βίας αποτελούν η βία μεταξύ συζύγων ή συντρόφων, οι επιθέσεις εφήβων προς τους γονείς, η κακοποίηση και εκμετάλλευση ανήλικων ή ηλικιωμένων μελών της οικογένειας. Η πιο συνηθισμένη μορφή ενδοοικογενειακής βίας είναι όμως αυτή που εκδηλώνεται από τον (πρώην ή νυν) σύζυγο ή σύντροφο προς τη σύζυγο ή σύντροφο αντίστοιχα. Δυστυχώς σε τέτοιες καταστάσεις επιβαρύνονται και τα παιδιά ως μάρτυρες της βίας ή ακόμα και ως θύματα.
Σε αυτές τις πρωτόγνωρες μέρες που διανύουμε λοιπόν, στη χώρα μας έχουν καταγραφεί δυστυχώς τρεις δολοφονίες γυναικών από την επιβολή της απαγόρευσης των άσκοπων μετακινήσεων και μετά. Η κατάσταση είναι εξαιρετικά σοβαρή και το φαινόμενο και οι προεκτάσεις της ενδοοικογενειακής βίας, όπως η γυναικοκτονία, χρειάζεται να έρθουν στο φως του δημόσιου διαλόγου περισσότερο από ποτέ.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι υπάρχει διαθέσιμη βοήθεια. Η τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 της γενικής γραμματείας οικογενειακής πολιτικής και ισότητας των φύλων λειτουργεί όλο το 24ωρο και παρέχει εξειδικευμένη υποστήριξη.
Είναι εξίσου σημαντικό να τονίσουμε όμως ότι πολλά θύματα φοβούνται να καλέσουν αυτόν τον καιρό ακριβώς επειδή είναι συνέχεια κοντά στο θύτη σκεπτόμενες πιθανώς ότι αν γίνουν αντιληπτές θα υπάρξουν συνέπειες. Αν δεν μπορείς να μιλήσεις λοιπόν στείλε email στο sos15900@isotita.gr
«Η παραμονή στο σπίτι δε σημαίνει ανοχή στη βία. Μένουμε σπίτι αλλά δε μένουμε σιωπηλές» είναι το μήνυμα της Γενικής Γραμματείας.
Βιβλιογραφία
Balci, Y. G., & Ayranci, U. (2005). Physical violence against women: Evaluation of women assaulted by spouses. Journal of Clinical Forensic Medicine, 12(5), 258–263.
Flinck, A., Paavilainen, E., & Astedt-Kurki, P. (2008). Intimate partner violence as experienced by men. Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing, 15, 322–327.
Jewkes, R., (2002). Intimate Partner Violence: Causes and Prevention. Lancet, 359:14231429.
Krantz, G., T. Van Phuong, V. Larsson, N. Thi Bich Thuan
Newton, C. J. (2001). Domestic Violence: An Overview. MA, Learning Specialistand published in the TherapistFinder.net Mental Health Journal.
https://www.inewsgr.com/441/i-karantina-efere-dolofonies-kai-afxisi-tis-endooikogeneiakis-vias.htm
Photo by Sydney Sims on Unsplash
