Δυο φίλες κάθονται στο τραπέζι της κουζίνας και πίνουν τον καφέ τους. Η μια από αυτές κρατάει στα χέρια της την κούπα του καφέ σαν να θέλει να τα ζεστάνει, κοιτάζει τη φίλη της και της ψιθυρίζει: “Δεν είμαι σίγουρη τι να κάνω” και η φίλη της, της απαντάει: “Πώς μπορώ να σε βοηθήσω”;
Οι φίλοι βοηθούν φίλους από την αρχή της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο όρος συμβουλευτική χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Frank Parsons το 1908 και αργότερα υιοθετήθηκε από τον Carl Rogers. Από τότε και στο εξής πολλές διαφορετικές μέθοδοι έχουν κάνει την εμφάνισή τους. Παρακάτω ακολουθεί μια εισαγωγή στη μέθοδο θεραπείας που αποκαλείται Ψυχόδραμα.
Οι περισσότερες συμβουλευτικές μέθοδοι είναι δισδιάστατες. Μεταφορικά, ο πελάτης ζωγραφίζει τα συναισθήματά του στον συναισθηματικό καμβά. Όσο η ζωγραφιά ολοκληρώνεται τόσο τα συναισθήματα και οι σκέψεις του πελάτη γίνονται πιο ξεκάθαρα. Ο πελάτης και ο σύμβουλος σκέφτονται μαζί πρακτικές που θα κάνουν την ζωή καλύτερη. Παρ’ όλα αυτά, η εικόνα παραμένει δισδιάστατη.
Το Ψυχόδραμα, από την άλλη πλευρά, είναι μια μέθοδος ομαδικής και ατομικής συμβουλευτικής ή ψυχοθεραπείας που πάει πέρα από την παραδοσιακή λογοθεραπεία. Αφότου δημιουργηθεί η απεικόνιση των σκέψεων και συναισθημάτων του πελάτη, ο ίδιος περιπλανιέται μέσα στον καμβά του και ψυχοδραματικά βιώνει την ζωή του στο παρελθόν, το παρόν ή το μέλλον. Κατ’ αυτή την εμπειρία, δίνεται η δυνατότητα στο άτομο να ανακατασκευάσει τις σκηνές του παρελθόντος σύμφωνα με την πραγματικότητα που όλοι γνωρίζουν, να εξετάσει το παρόν σύμφωνα με αυτή και να ονειρευτεί τα όνειρα του αύριο.
Πριν από 50 χρόνια ο Wilder Penfield, ένας Καναδός νευρολόγος ανακάλυψε πως όταν ο εγκέφαλος διεγείρεται, ο ασθενής ανακαλεί ένα γεγονός και ταυτόχρονα όλα τα συναισθήματα που σχετίζονται με αυτό. Αυτό είναι πολύ σημαντικό διότι όταν ανακαλείται ένα συμβάν, ανακαλείται σαν γεγονόςμαζί με όλα τα σχετικά συναισθήματα τα οποία με τον χρόνο καθίστανται σαν αληθή.
Για παράδειγμα, όταν ήμουν μικρός έδωσα στον μικρό μου αδερφό το ποδήλατό μου και εκείνος έπεσε και έσπασε το πόδι του. Εγώ θυμάμαι το συμβάν να είναι δικό μου λάθος παρόλο που μπορεί να μην ήταν. Άρα, η μνήμη μου κατέχει συναισθήματα ενοχής. Το νόημα είναι ότι ένα συμβάν καταγράφεται με ακρίβεια στο μυαλό μας μαζί με τα διαστρεβλωμένα συναισθήματα που το συνόδευσαν. “Έσπασε το πόδι του και ήταν δικό μου λάθος”.
Ως διδάκτορας, είχα πελάτισσα μια κοπέλα 24 χρονών η οποία από την ηλικία των 5 έως την ηλικία των 9 κακοποιούνταν σεξουαλικά από τον πατέρα της, γεγονός που της άφησε σοβαρά συναισθήματα ενοχής και ντροπής. Κατεύθυνα την πελάτισσά μου πίσω στο χρόνο και στο χώρο ώστε ψυχοδραματικά να μπορέσει να αντιμετωπίσει τον πατέρα της και την ενοχή της. Το αίσθημα της ενοχής έπαιζε μέσα στο μυαλό της τα τελευταία 20 χρόνια και ακουγόταν σαν: “Κακοποιήθηκα σεξουαλικά από τον πατέρα μου και ήταν δικό μου λάθος”. Αυτό σιγά σιγά, με τα χρόνια έγινε αποδεκτό σαν αλήθεια. Με την χρήση του ψυχοδράματος το αίσθημα αυτό άλλαξε και ακουγόταν σαν: “Κακοποιήθηκα από τον πατέρα μου, αλλά δεν ήταν δικό μου λάθος”.
Το ψυχόδραμα, λοιπόν, μπορεί να βοηθήσει τα άτομα να έρθουν αντιμέτωποι με συγκρούσεις και προβλήματα.