από την ψυχολόγο του “Θάλπος Αττικής” Μαρία Μακριδάκη
Ο όρος οικοψυχολογία γεννήθηκε το 1989 από μια ομάδα ακαδημαϊκών του Πανεπιστημίου του Berkeley , τους Robert Greenway, Elan Shapiro, Alan Kanner και Mary Gomes, με αφορμή μια συνάντηση-συζήτηση σχετικά με την συμβολή της Ψυχολογίας στη διαχείριση της σύγχρονης οικολογικής κρίσης.
Η φύση είναι ουσιώδης στην ψυχική ισορροπία του ατόμου και με βάση αυτή την συνειδητοποίηση, η οικοψυχολογία εξετάζει την ανθρώπινη σχέση με την υπόλοιπη φύση υπό ψυχολογικούς όρους. Επίσης, εξετάζει το πως η κλιματική αλλαγή και ευρύτερα η κλιματική κρίση μας επηρεάζουν σε συναισθηματικό και ψυχολογικό επίπεδο.
Όντας αφυπνισμένοι και συνειδητοποιημένοι μπροστά στην γήινη ταυτότητα μας, μας δίνεται η ευκαιρία να δούμε το φυσικό περιβάλλον με το σεβασμό που του αξίζει μέσω της οικοψυχολογίας. Είμαστε ενεργά μέρη του ευρύτερου οικοσυστήματος και φαίνεται πως για πολύ καιρό έχουμε αποξενωθεί από αυτό. Η οικοψυχολογία εξηγεί ότι το μέλλον του ανθρώπινου είδους, αλλά και το μέλλον του ίδιου του πλανήτη, εξαρτάται από τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση. Μέσω αυτής της συνειδητοποίησης είναι δεδομένο ότι προάγεται η ομαδική δουλειά και η οικοψυχολογία την προωθεί με δημιουργικές και εποικοδομητικές συνέργειες, απαραίτητες για το μέλλον του ανθρώπινου είδους.
Ο Roszak (1992) αναφέρει ότι «Άλλες θεραπείες επιδιώκουν να θεραπεύσουν την αποξένωση μεταξύ προσώπου και προσώπου, προσώπου και οικογένειας, προσώπου και κοινωνίας. Η Oικοψυχολογία επιδιώκει να θεραπεύσει την πιο θεμελιώδη αποξένωση μεταξύ του ατόμου και του φυσικού περιβάλλοντος.»
Δεν επιλέγουμε να ζήσουμε στην φύση, η Γη είναι το σπίτι μας, είμαστε μέρος της και την απαρνιόμαστε. Οι πράξεις μας έχουν αντίκτυπο στη φύση και το φυσικό περιβάλλον μας έχει άμεσο αντίκτυπο σε εμάς. Η αναπτυγμένη οικολογική συνείδηση ανοίγει το δρόμο για την άμεση επαφή μας με αυτή. Η φύση είναι αναγκαία για την ψυχοσωματική μας ευεξία. Σκεφτείτε τι κάνετε για να ξεκουραστείτε, τι θεωρείται διακοπές από τη δουλειά. Το πράσινο των φυτών, το γαλάζιο της θάλασσας, η επαφή με το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο μας ηρεμούν, μας ζωοδοτούν.
Η οικοψυχολογία προτρέπει να ενεργοποιήσουμε τις αισθήσεις μας, να έρθουμε σε επαφή με τη φύση και μέσα από τη συνειδητοποίηση αλλά και την πράξη να αποκτήσουμε εν τέλη και καλύτερη σχέση και με τον ίδιο μας τον εαυτό.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
https://e360.yale.edu/features/ecopsychology-how-immersion-in-nature-benefits-your-health
Roszak, T. (1992). The voice of the Earth. Simon & Schuster.
Photo by a-shuhani on Unsplash