Από την Ψυχολόγο του «Θάλπος Καλαμάτας», Εύη Τσικρικού
Το τι είναι σωστό και τι είναι λάθος δεν είναι πάντα ξεκάθαρο. Ενώ όλοι θα συμφωνήσουμε ότι με βάση τη λογική γνωρίζουμε ποιο είναι το σωστό να πράξουμε και ποιο το λάθος που πρέπει να αποφύγουμε, τότε γιατί οι επιλογές μας είναι “γεμάτες” από προφανέστατα λάθη;
Ο συνήθης λόγος είναι ότι εθελοτυφλούμε. Ενώ γνωρίζουμε ότι πρόκειται για λάθος επιλογή, προχωράμε σε αυτή ωραιοποιώντας καταστάσεις και χρησιμοποιώντας ελαφρυντικά. Το να παραδεχτούμε ότι γνωρίζουμε ότι κάνουμε λάθος και στην παρούσα περίοδο αδυνατούμε να αντισταθούμε, να σηκώσουμε ανάστημα και να αλλάξουμε πορεία, θα μας βοηθήσει στο να ανακαλύψουμε τους λόγους που μας έχουν οδηγήσει σε αυτή την επιλογή – είτε πρόκειται για ανασφάλειες είτε για συμφέρον – και να μπορέσουμε να διαχειριστούμε τις συνέπειες της.
Όμως δεν εθελοτυφλούμε πάντα. Πολλές είναι οι φορές που γνωρίζουμε ότι η επιλογή μας είναι λάθος, αλλά υπερισχύει το “εγώ” από το “σωστό”. Γνωρίζοντας ότι μπορεί να φανεί εγωιστικό και ότι θα μας κάνει να φανούμε οι “κακοί”, προσπαθούμε να το καμουφλάρουμε με καλές προθέσεις ή με προφάσεις, άδικες πολλές φορές προς τους άλλους. Το να παραδεχτούμε την σκοπιμότητα μιας επιλογής μας, είναι δείγμα ωριμότητας και υπευθυνότητας και θα μας βοηθήσει στο να την υποστηρίξουμε.
Υπάρχει και η περίπτωση διαφωνίας για το τι είναι σωστό και τι λάθος, κυρίως όταν πρόκειται για επιλογές ζωής όπως, επάγγελμα, σύντροφος, οικογένεια και γενικότερα για την αντίληψη του πως πρέπει να ζει κάποιος. Αν παραδείγματος χάριν επιλέξουμε να ζήσουμε αντισυμβατικά, θα πρέπει να το κάνουμε συνειδητά και να είμαστε σίγουροι για την επιλογή μας. Αν νιώθουμε την ανάγκη να απολογούμαστε για τις επιλογές μας, σημαίνει ότι εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε σίγουροι για αυτές.
Αντί λοιπόν να προσπαθούμε να χρησιμοποιούμε, δύο μέτρα και δύο σταθμά για να παρουσιάσουμε την επιλογή μας ως τη σωστή και να βρισκόμαστε σε θέση άμυνας απέναντι στους άλλους ή να δικαιολογούμαστε συνεχώς για αυτή, θα ήταν καλύτερο να υπερασπιστούμε το «θέλω» που υπάρχει, πίσω από αυτή την επιλογή. Το να προσπαθούμε να ωραιοποιούμε ή να κρύβουμε την σκοπιμότητα της επιλογής μας, το μόνο που θα καταφέρει είναι να κλονίσει τις σχέσεις μας με τους άλλους. Εφόσον κάνουμε μία επιλογή, οφείλουμε – όχι να την δικαιολογούμε – αλλά να την υποστηρίζουμε, εάν θέλουμε να έχει πιθανότητες καλής έκβασης και φυσικά να είμαστε προετοιμασμένοι για τις συνέπειες που θα υποστούμε, χωρίς να μετατοπίζουμε τις ευθύνες σε τρίτους.
PHOTO CREDIT: Vladislav Babienko