Καλή Ψυχική υγεία
από την ψυχολόγο του «Θάλπος Αττικής», Μαρία Μακριδάκη
Αυτό που όλοι βιώνουμε τις τελευταίες μέρες είναι μια πρωτόγνωρη συνθήκη. Πολλοί νιώθουμε ότι αυτό που ζούμε δεν είναι αληθινό, νιώθουμε ότι είμαστε μέσα σε ταινία επιστημονικής φαντασίας ή μέσα σε ένα κακό όνειρο. Είναι γεγονός ότι είμαστε σε αχαρτογράφητα νερά ως κοινωνία, ως παγκόσμια συλλογικότητα.
Μας καλούν να επιδείξουμε ατομική ευθύνη και συλλογική συνείδηση μένοντας σπίτι και εφαρμόζοντας την λεγόμενη κοινωνική αποστασιοποίηση. Μέσα σε αυτή την απομόνωση γινόμαστε καθημερινά δέκτες αντιφατικών πληροφοριών ή πληροφοριών που συνεχώς αλλάζουν από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Όλη αυτή η κατάσταση μας φοβίζει.
Ο κίνδυνος είναι πραγματικός, αλλά ο φόβος είναι επιλογή. Ναι μεν σε αυτή τη φάση ο φόβος μας κινητοποιεί να αφουγκραστούμε τη σοβαρότητα της κατάστασης και να ενεργήσουμε ως σύνολο προς τις υποδείξεις των ειδικών, αλλά ο διαρκής φόβος κουράζει. Η διαρκής απομόνωση σε κατάσταση φόβου αμβλύνει όλα τα υποσκάπτοντα αρνητικά μας συναισθήματα και μας ωθεί σε υπερβολές, πολλές φορές με αντίθετα από τα θεμιτά αποτελέσματα, όπως πτώση ηθικού και δημόσια αντίδραση. Πριν να είναι αργά λοιπόν, και μας καταβάλει η κούραση του διαρκούς τρόμου και η αίσθηση της απώλειας ελέγχου, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο φόβος μας κινητοποίησε αλλά τώρα θα αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο με σύνεση, με συνέπεια, με ευθύνη και ψυχραιμία. Δεν είμαστε μόνοι μας, δε συμβαίνει μόνο σε εμάς.
Τώρα δεν είναι καιρός για ατομισμούς. Ας θυμηθούμε τον Καζαντζάκη σε μια τέτοια στιγμή: «Να αγαπάς την ευθύνη, να λες εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί εγώ θα φταίω.» Αλλά, ακόμα και αν δεν μας ενδιαφέρουν οι γύρω μας, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι απόλυτα προς το συμφέρον μας να προστατεύσουμε τους γύρω μας, γιατί έτσι προστατευόμαστε και εμείς. Ας υπερνικήσουμε το φόβο με μια προσωπική υπέρβαση και ας χρησιμοποιήσουμε τα όπλα της λογικής και της ψυχραιμίας, αναζητώντας μόνο έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση αλλά όχι σε πολύωρη βάση μέσα στη μέρα. Δεν μεγιστοποιούμε, αλλά ούτε υποτιμούμε την κατάσταση. Ας δείξουμε αλληλεγγύη σε πρακτικό επίπεδο: η εθελοντική αιμοδοσία δεν πρέπει να ασθενήσει. Και ας ακολουθήσουμε ενδελεχώς τις οδηγίες των ειδικών ως μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας.
Σε περιόδους αυξημένου στρες σαν και αυτή, η συναισθηματική αποφόρτιση επιτυγχάνεται μέσω της ανθρώπινης σύνδεσης. Είμαστε τυχεροί γιατί έχουμε τα εργαλεία της σύγχρονης τεχνολογίας για να μας βοηθήσουν σε αυτό, διαδικτυακές ή τηλεφωνικές βιντεοκλήσεις που μας βοηθούν να έρθουμε κοντά με τους αγαπημένους μας και να μη νιώθουμε μόνοι.
Ας αντικαταστήσουμε την καταστροφολογία και την αρνητικότητα με την Ελπίδα και την Εμπιστοσύνη στους ανθρώπους που παλεύουν για εμάς στην πρώτη γραμμή. Είμαστε όλοι μαζί σε αυτόν τον καθημερινό αγώνα. Κουράγιο και Δύναμη σε όλους μας.
Βιβλιογραφία
Καζαντζάκης Νίκος, Ασκητική. (1923) Εκδόσεις: Καζαντζάκη εκδ. 2009
