από την ψυχολόγο του «Θάλπος Καλαμάτας», Εύη Τσικρικού
Έχοντας συνειδητοποιήσει ο σύγχρονος άνθρωπος του δυτικού πολιτισμού ότι δεν είναι άτρωτος, ότι το lifestyle του (ή αυτό που προσπαθούσε να υιοθετήσει) είναι ανεπαρκές για να αντέξει τις όποιες αντίξοες συνθήκες, ότι πράγματι η υγεία είναι πάνω από όλα και ότι η αξία της ανθρώπινης επαφής ήταν βαθιά υποτιμημένη· καλείται να αναθεωρήσει και να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες μετά το τέλος της καραντίνας.
Ο περισσότερος κόσμος έχει ήδη αναθεωρήσει την σημασία των διαπροσωπικών του σχέσεων, καθώς και το ότι λανθασμένα θεωρούσε δεδομένους τους δικούς του ανθρώπους, τους σημαντικούς άλλους. Οι περισσότεροι συνηθίζαμε μέχρι πρότινος να αναβάλλουμε επισκέψεις σε γονείς, φίλους, ανίψια, παππούδες με το σκεπτικό ότι θα το κάνουμε κάποια άλλη μέρα ή αρνιόμασταν με μεγάλη ευκολία να βγούμε μία βόλτα ή να πάμε στο γυμναστήριο, λέγοντας στο εαυτό μας ότι «και αύριο μέρα είναι».
Βγαίνοντας σταδιακά από την καραντίνα γνωρίζουμε ότι θα παραμείνει ο περιορισμός της επαφής και το social distancing. Και εκεί θα κληθούμε να επιλέξουμε “σοφά” με ποιους θα συναναστρεφόμαστε και ίσως χρειαστεί να επανεξετάσουμε τα κριτήρια μας για τους ανθρώπους. Με άλλα λόγια, καλό θα ήταν να μην χαραμίσουμε άλλο χρόνο και ενέργεια σε “άσκοπες επαφές”, αλλά να επιδιώξουμε την ουσιαστική επικοινωνία με ανθρώπους που είναι σε θέση να μας καλύπτουν συναισθηματικά ακόμα και σε δύσκολες καταστάσεις.
Κάποιοι, ίσως, θα πρέπει να συνεχίσουν να εργάζονται από το σπίτι, που σημαίνει ότι θα χρειαστεί να παρατείνουν την προσπάθεια τους για την σωστή διαχείριση του χρόνου τους ώστε να είναι αποδοτικοί. Το γεγονός, όμως, ότι δεν θα υφίσταται καραντίνα θα λειτουργήσει υπέρ καθώς θα υπάρχει η δυνατότητα για εξωστρέφεια, διατηρώντας έτσι μία ισορροπία.
Επιπλέον, πέραν τον κανόνων υγιεινής -που ήρθαν για να μείνουν- θα κληθούμε να προσαρμοστούμε σε ένα διαφορετικό πλαίσιο κοινοτικής συμβίωσης με κανόνες και περιορισμούς. Για παράδειγμα, θα πρέπει να κρατάμε τις αποστάσεις στους δημόσιους χώρους, να σεβόμαστε την υγεία του άλλου και να δίνουμε προτεραιότητα στα άτομα που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες. Όλα αυτά μπορεί να μας φαίνονται “βουνό” και να μας επηρεάζουν ψυχολογικά, αλλά, αν το σκεφτούμε καλύτερα, είναι θέμα οπτικής. Δηλαδή μπορούμε να το δούμε ως μία ευκαιρία να αναπτύξουμε και να εφαρμόσουμε μία σημαντική ανθρώπινη δεξιότητα, την ευγένεια.
Και ναι, μπορεί το καλοκαίρι αυτό να μην είναι ανέμελο και ξέγνοιαστο, και πράγματι ακόμα δεν γνωρίζουμε τί μέλλει γενέσθαι από το φθινόπωρο. Αλλά ξέρουμε πλέον πόσο σημαντικό είναι να είμαστε όλοι καλά και να έχουμε τους σωστούς ανθρώπους δίπλα μας. Και ενεργοποιώντας την ικανότητα της ευελιξίας που διαθέτει ο άνθρωπος, θα καταφέρουμε να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες και ίσως και να εξελιχθούμε θετικά μέσα από αυτές, για όσο καιρό διαρκέσουν.
Photo by Michael Henry on Unsplash