από την ψυχολόγο του “Θάλπος Αττικής” Μαρία Μακριδάκη
Η κατοπτροφοβία είναι μια ειδική φοβία που έχει να κάνει με τον έντονο και παράλογο φόβο για τους καθρέφτες. Πολλές φορές ο φόβος αυτός δεν έχει να κάνει με τον ίδιο τον καθρέφτη αλλά με αυτό που πιστεύει το άτομο ότι αντιπροσωπεύει. Δεισιδαιμονίες και αστικοί μύθοι σχετικά με τους καθρέφτες μπορεί να επηρεάσουν τη σχέση με αυτό το καθημερινό και πολύ-χρηστικό αντικείμενο σε βαθμό πλήρους αποφυγής του. Σκεφτείτε τις καθημερινές δυσκολίες αυτής της αποφυγής δεδομένης της καθημερινής χρήσης του ακόμα και για ουσιώδεις καθημερινές πράξεις όπως η οδήγηση.
Η λαογραφία ως προς τον καθρέφτη στη δική μας κουλτούρα αλλά και σε πολλές άλλες αναφέρεται στον καθρέφτη ως “πύλη ψυχών”. Σε περιπτώσεις θανάτων είναι γνωστό ότι μέρος του εθίμου είναι η κάλυψη του καθρέφτη με κάποιο πανί. Κάποια άτομα με κατοπτροφοβία επίσης φοβούνται ότι δεν θα υπάρχει η δική τους αντανάκλαση ή ότι αν δουν τον καθρέφτη θα αιχμαλωτιστεί η ψυχή τους. Πέρα από αυτά, η επίσης γνωστή δεισιδαιμονία των 7 χρόνων γρουσουζιάς αν σπάει καθρέφτης είναι κομμάτι της συγκεκριμένης φοβίας. Επιπρόσθετα ταινίες του hollywood με σχετικό περιεχόμενο έχουν ενισχύσει αυτή την ειδική φοβία.
Πολλές φορές ένα τραυματικό γεγονός μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην πρόκληση της κατοπτροφοβίας. Στην περίπτωση της συγκεκριμένης ειδικής φοβίας πιθανώς μια περίπτωση παρειδωλίας σε συνδυασμό με συγκεκριμένες πεποιθήσεις είτε προσωπικές είτε ευρύτερα διαδεδομένες ενισχυμένες και από την ποπ κουλτούρα ταινιών τρόμου θα μπορούσε να στιγματίσει ένα άτομο και να το οδηγήσει στο φόβο της έκθεσης. Η παρειδωλία είναι ένα είδος ψευδαίσθησης που αφορά σε ένα ασαφές ή δυσδιάκριτο πραγματικό ερέθισμα, το οποίο παρερμηνεύεται και εκλαμβάνεται ως κάτι το καθαρό και το ευκρινές και συνήθως έχει να κάνει με την τάση να βλέπουμε σχηματισμένα πρόσωπα και στα πιο παράδοξα μέρη (πχ σύννεφα)
Μια επιπρόσθετη δυσκολία είναι ότι ναι μεν κάποιος μπορεί να ελέγχει την έκθεση στο αντικείμενο του φόβου στο σπίτι του και πιθανώς και στον εργασιακό του χώρο, όμως δεν μπορεί να ελέγχει όλες τις παραμέτρους τις καθημερινότητας του στις μετακινήσεις, στην έξω καθημερινή ζωή. Άνθρωποι με αυτή τη φοβία μπορεί να αποφεύγουν κάθε είδους κατοπτρικό αντικείμενο, μπορεί να αποφεύγουν επιφάνειες γυαλιού και να καταφεύγουν σε ακραίες τακτικές για να το επιτύχουν.
Αυτό μπορεί να σημαίνει μια μεγάλη αποφυγή της καθημερινής ζωής εκτός σπιτιού δηλαδή μια δυσλειτουργικότητα που επηρεάζει σημαντικούς τομείς της ζωής. Συμπτώματα μπορεί να εμφανίζονται ακόμα και στην αναφορά σε ένα καθρέφτη. Τα συμπτώματα έχουν να κάνει με την εκδήλωση ακραίου άγχους με τις συνεπακόλουθες σωματικές αντιδράσεις και κάποιες φορές φτάνουν και στις κρίσεις πανικού για αυτό και είναι σημαντικό να ζητήσουμε τη βοήθεια ενός ειδικού ψυχικής υγείας.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
https://www.verywellmind.com/what-is-the-fear-of-mirrors-2671890