Ψυχικές Διαταραχές
Από την Kristen Bell – ηθοποιός
Όταν έγινα 18, η μαμά μου μου είπε, «Αν έρθει ποτέ η στιγμή που θα αισθάνεσαι σαν να σε ακολουθεί ένα σκοτεινό σύννεφο, θέλω να ξέρεις πως μπορείς να βοηθηθείς. Μπορείς να μιλήσεις σ’ εμένα, σ’ έναν θεραπευτή, σ’ έναν γιατρό. Θέλω να ξέρεις ότι υπάρχουν επιλογές.»
Είμαι τόσο ευγνώμων για την ειλικρίνειά της και το ανοιχτό μυαλό της για ένα θέμα που κατά κύριο λόγο παρμένει σιωπηλό σε πολλές οικογένειες. Αργότερα, όταν ήμουν στο κολέγιο, αυτή η στιγμή ήρθε. Ένιωσα σαν να με είχε κυριεύσει μια αρνητικότητα και μια αίσθηση ότι ήμουν μόνιμα στη σκιά. Γενικά είμαι ένα ιδιαίτερα δραστήριο και θετικό άτομο, και ξαφνικά άρχισα να αισθάνομαι ότι δεν είμαι πια εγώ.
Δεν υπήρχε καμία λογική εξήγηση για μένα να αισθάνομαι έτσι. Ήμουν στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, πλήρωνα τους λογαριασμούς μου στην ώρα τους, είχα φίλους και φιλοδοξίες. Όμως για κάποιο λόγο, υπήρχε κάτι που με τραβούσε προς τα κάτω. Ευτυχώς, χάρη στη μαμά μου, ήξερα ότι η βοήθεια βρισκόταν κάπου εκεί έξω, και μπορούσα να την ψάξω χωρίς ντροπή.
Όταν προσπαθείς να κρύψεις τα πράγματα, επιδεινώνονται και τελικά καταλήγουν να αποκαλύπτονται σε μια πολύ πιο καταστροφική μορφή απ’ ότι αν από την αρχή τα προσεγγίζαμε με ειλικρίνεια. Τα πρώτα 15 χρόνια της καριέρας μου δεν είχα μιλήσει δημόσια σχετικά με την μάχη που έδινα για την ψυχική μου υγεία. Αλλά τώρα βρίσκομαι στο σημείο όπου πιστεύω πως τίποτα δεν πρέπει να είναι ταμπού. Έτσι σήμερα, αποφάσισα να σας μιλήσω για το τί έχω βιώσει.
Το νόημα για μένα βρίσκεται ακριβώς σε αυτό: η κατάθλιψη δεν είναι θλίψη. Δεν είναι σαν να έχεις μια κακή ημέρα και απλά χρειάζεσαι μια αγκαλιά. Η κατάθλιψη μου έδωσε την αίσθηση της απόλυτης απομόνωσης και μοναξιάς. Η εξασθένηση με κυρίευσε, «η μητρική πλακέτα» της ψυχικής υγείας μου βραχυκύκλωσε. Ένιωθα ασήμαντη, σαν να μην είχα τίποτα να προσφέρω, σαν να ήμουν μια αποτυχία. Τώρα, αφότου ζήτησα βοήθεια, μπορώ να δω ότι αυτές οι σκέψεις, φυσικά, δεν θα μπορούσαν να ήταν πιο λάθος. Είναι σημαντικό για μένα να είμαι ειλικρινής σχετικά με αυτό, ώστε οι άνθρωποι σε μια παρόμοια κατάσταση να μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι ασήμαντοι και ότι πράγματι έχουν κάτι να προσφέρουν. Όλοι έχουμε κάτι να προσφέρουμε.
Υπάρχει πολύ έντονο στίγμα για τα θέματα ψυχικής υγείας, και δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί. Το άγχος και η κατάθλιψη δεν κοιτάζει βραβεία και επιτυχίες. Οποιοσδήποτε μπορεί να προσβληθεί, ανεξάρτητα από το επίπεδο της επιτυχίας ή τη θέση του στην κοινωνία. Στην πραγματικότητα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να γνωρίζετε κάποιον που μάχεται με αυτή την ασθένεια, δεδομένου ότι σχεδόν το 20% των Αμερικανών ενηλίκων αντιμετωπίζουν κάποια μορφή ψυχικής ασθένειας στη διάρκεια της ζωής τους. Γιατί λοιπόν δεν μιλάμε γι ‘αυτό;
Ο έλεγχος της ψυχικής υγείας θα έπρεπε να γίνεται το ίδιο συχνά και αναγκαία με το να πηγαίνεις στον οδοντίατρο ή τον γιατρό. Σε τελική ανάλυση, αν έχω συνάχι θα πάω στο γιατρό. Αν πείτε σε ένα φίλο ότι είστε άρρωστοι, κατά πάσα πιθανότητα η πρώτη αντίδραση θα είναι, «Καλό θα ήταν να σε δει ένας γιατρός.» Ενώ, αν πείτε σε ένα φίλο ότι αισθάνεστε θλίψη, ίσως να τρομάξει ή να διστάσει να σας δώσει την ίδια συμβουλή. Ξέρετε κάτι; Το ξεπέρασα αυτό.
Είναι μια σπασμωδική αντίδραση – σαν αντανακλασστικό – να κρίνουμε τους ανθρώπους όταν είναι ευάλωτοι. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα το αδύναμο όταν μάχεσαι με μια ψυχική ασθένεια. Περνάς απλά πιο δύσκολα απ’ ότι οι άλλοι άνθρωποι. Και δεν θέλω να αισθάνεστε μόνοι. Ξέρετε τι συμβαίνει όταν επισκέπτομαι το γιατρό ψυχικής υγείας μου; Ακούει. Δεν υποτιμάει τα συναισθήματά μου, ούτε μου δίνει στο χέρι κάποιο χάπι ούτε μου λέει τι να κάνω. Μου λέει τις επιλογές μου. Διότι όταν πρόκειται για το μυαλό σας, υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι για να βοηθήσετε τον εαυτό σας.
Όλοι στον πλανήτη ανήκουμε στην ίδια ομάδα, και ας είμαστε ειλικρινείς – δεν είναι εύκολο να είσαι μέλος αυτής. Είναι πιεστική και απαιτητική, αλλά παράλληλα και όμορφη και φωτεινή. Προκειμένου όλοι να εισπράξουμε τα οφέλη αυτής της ομάδας, οφείλουμε να επικοινωνούμε. Μιλώντας για το πώς αισθάνεστε είναι το πρώτο βήμα για να βοηθήσετε τον εαυτό σας. Η κατάθλιψη είναι ένα πρόβλημα που στην πραγματικότητα έχει τόσες πολλές λύσεις. Ας συνεργαστούμε για να βρούμε αυτές τις λύσεις ο ένας για τον άλλον και ας ρίξουμε φως σε μια σκοτεινή κατάσταση.
