από την κοινωνική λειτουργό του “Θάλπος Καλαμάτας” Αρετή Γλέζου
Τις τελευταίες δεκαετίες, η αλλαγή που παρατηρείται στον σύγχρονο κόσμο επηρεάζει σημαντικά την εκπαίδευση, η οποία καλείται να επαναπροσδιορίσει τους στόχους της προκειμένου να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της εποχής.
Πρόσφατα μάλιστα, κληθήκαμε όλοι να προσαρμοστούμε στους νέους τρόπους εκπαίδευσης, με τα νέα δεδομένα όπως διαμορφώθηκαν εν καιρό πανδημίας. Σύμφωνα με την Unesco τα προβλήματα που προκάλεσε στην εκπαίδευση η πανδημία αποτελούν τη χειρότερη εκπαιδευτική κρίση που έχει καταγραφεί ποτέ.
«Εισέβαλαν» στην καθημερινότητα μας νέοι όροι, τρόποι και συνθήκες όπου έπρεπε να συνηθίσουμε, τόσο σαν γονείς, όσο και σαν εκπαιδευόμενοι.
Οι ανάγκες και η κάλυψη αυτών, επέφεραν αλλαγές και στον τρόπο εκπαίδευσης.
Ίσως να είναι ένα προμήνυμα για το πως θα είναι η εκπαίδευση μελλοντικά!
Το σχολείο, ως οργανισμός με παιδαγωγικό προσανατολισμό που βρίσκεται σε δυναμική σχέση αλληλεξάρτησης με τη διαρκώς μεταβαλλόμενη κοινωνία, επανασχεδιάζει τις προτεραιότητές του προς την κατεύθυνση μιας αναβαθμισμένης και ουσιαστικής παιδείας, μέσα από την υιοθέτηση σύγχρονων εκπαιδευτικών πρακτικών, ώστε να εναρμονίζεται με τη σύγχρονη πραγματικότητα.
Είναι αφενός δημοφιλές και αφετέρου δύσκολο να προσπαθήσουμε να προσδιορίσουμε τη σχολική εκπαίδευση του μέλλοντος. Ένας τρόπος να προσεγγίσουμε το θέμα είναι από τη σκοπιά της τροποποίησης των περιβαλλόντων μάθησης, στο πλαίσιο των οποίων είναι και η αξιοποίηση ψηφιακών εργαλείων.
Με τον όρο τηλεδιάσκεψη (Videoconferencing) αναφερόμαστε στην επικοινωνία σε πραγματικό χρόνο (real time) μέσω ήχου (audio) κινούμενης εικόνας (live video) και δεδομένων (Data) ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα απομακρυσμένα σημεία. (Anastasiades, 2006)
Η Διαδραστική Τηλεδιάσκεψη επιτρέπει σε εκπαιδευόμενους και εκπαιδευτές που βρίσκονται σε δύο περισσότερα απομακρυσμένα σημεία, όχι απλά να επικοινωνούν ανταλλάσσοντας απόψεις ή να μοιράζονται δεδομένα μεταξύ τους, αλλά να συμμετέχουν ενεργά σε ένα δυναμικό περιβάλλον αλληλεπίδρασης, κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα του οποίου αποτελεί η συνεργατική οικοδόμηση της γνώσης από απόσταση σε πραγματικό χρόνο (Anastasiades, 2006). Η τηλεδιάσκεψη δεν έχει σαν στόχο να αντικαταστήσει την πρόσωπο με πρόσωπο διδασκαλία, αλλά να λειτουργήσει συμπληρωματικά σε σχέση με αυτήν (Anastasiades, 2006).
Η εκπαίδευση στο μέλλον μας επιφυλάσσει πολλές αλλαγές σε διάφορες εκφάνσεις. Η σωστή προετοιμασία σε συνδυασμό με το να είμαστε ευέλικτοι και ευπροσάρμοστοι, με όραμα, θα μας διευκολύνουν στο να δεχθούμε ομαλά τις αλλαγές αυτές.
Πηγές:
Αναστασιάδης, Π. (2006). Περιβάλλοντα Μάθησης στο Διαδίκτυο και Εκπαίδευση από Απόσταση. Στο Α. Αιοναράκης, επιμ., Ανοικτή και εξ’ αποστάσεως Εκπαίδευσης – Στοιχεία θεωρίας και πράξης. Αθήνα: Προπομπός