Τι συμβαίνει άραγε στη ζωή ενός διπολικού ανθρώπου; Πώς αντιδρά όταν βρίσκεται με κόσμο και τι του συμβαίνει οταν μένει ολομόναχος αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό;
Η φωτογράφος Λιζ Ομπερτ, η οποία πάσχει από διπολική διαταραχή αποφάσισε να καταγράψει με τον φακό της, τις δύο όψεις του «νομίσματος».
Αρχικά χρησιμοποιώντας ως μοντέλο την ίδια και στη συνέχεια ανακαλύπτοντας ότι όλο και περισσότερο άνθρωποι έπασχαν από διπολική διαταραχή και ήταν έτοιμοι να «μιλήσουν» για την ασθένειά τους, δημιούργησε το project Dualities, το οποίο ουσιαστικά είναι δύο πορτραίτα του ίδιου ανθρώπου, με το ένα να παρουσίαζει το πρόσωπο που επιλέγει να δείξει ο εκάστοτε ασθενής στον κόσμο, και το άλλο πορτραίτο την πραγματική εικόνα πίσω από τις κλειστές πόρτες, όταν ο ασθενής είναι μόνος του.
«Ελπίζω να καταφέρω να δώσω μία αίσθηση στον θεατή για τις εσωτερικές ζωές των ανθρώπων με διαταραχές που αγωνίζονται και που πολύ συχνά παρεξηγούνται» σημειώνει η Ομπερτ.
«Πολλοί άνθρωποι δεν έχουν μια σαφή εικόνα του τι είναι διπολική διαταραχή. Νομίζω ότι ο κόσμος χρειάζεται να ενημερωθεί περισσότερο για το τι συμβαίνει. Ο αναπάντεχος θάνατος του Ρόμπιν Ουίλιμας έφερε ένα κομμάτι της διπολικής διαταραχής στην επικαιρότητα και έτσι ο κόσμος ξεκίνησε να το συζητά πιο ανοιχτά. Όμως εξακολουθεί να είναι ταμπού».
Όμως πώς ανακάλυψε η ίδια την ασθένειά της;
«Για πολλά χρόνια ξυπνούσα, ντυνόμουνα, πήγαινα στη δουλειά μου και γενικά είχα μία φυσιολογική κοινωνική ζωή. Όταν όμως επέστρεφα σπίτι έπεφτα σε κατάθλιψη, ένιωθα απελπισμένη και γεμάτη τρόμο».
Στις αρχές του 2000, η Ομπερτ διαγνώστηκε με κατάθλιψη. Ξεκίνησε θεραπεία και φαρμακευτική αγωγή, αλλά τίποτα δεν φάνηκε να λειτουργεί. Μέχρι που πριν από περίπου πέντε χρόνια, ένας ψυχίατρος της διέγνωσε διπολική διαταραχή τύπου 2.
Αργά αλλά σταθερά, η διάθεσή της ισορρόπησε.
Τώρα πια, παρόλο που κατά καιρούς τα φάρμακα της κάνουν κάποιες παρενέργειες, συνήθως βρίσκεται σε καλή κατάσταση.
Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για την Ομπερτ στο http://www.lizobert.com/