Άρθρα και Έρευνες
Από την Ψυχολόγο του «Θάλπος Αττικής», Μαρία Μακριδάκη
Οι φιλόσοφοι αλλά και οι επιστήμονες έχουν κατά καιρούς προσπαθήσει να καταλάβουν τι κάνει τους ανθρώπους να συμμετέχουν σε αντικοινωνικές συμπεριφορές, να διαπράττουν εγκλήματα και να συμπεριφέρονται γενικά επιθετικά απέναντι σε άλλους. Έτσι λοιπόν παρόλο που η ειδικότητα της εγκληματολογικής ψυχολογίας είναι σχετικά νέα, (η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρία την αναγνώρισε επίσημα το 2001) η έρευνα πάνω σε αυτόν τον τομέα χρονολογείται από τον πρώτο καιρό της ιστορίας της ψυχολογίας.
Συγκεκριμένα, η εγκληματολογική ψυχολογία έχει ρίζες που χρονολογούνται από το πρώτο εργαστήριο ψυχολογίας του αποκαλούμενου πατέρα της ψυχολογίας Wilhelm Wundt, στη Λειψία της Γερμανίας το 1879. Ο Wundt συνέβαλε στη διαμόρφωση της ψυχολογικής πειραματικής μεθόδου και αυτή η προσεγμένη μεθοδολογία, παρείχε το πλαίσιο για μια πληθώρα εφαρμοσμένων ψυχολογικών ερευνών, μεταξύ των οποίων και ερευνών που άπτονταν νομικών ζητημάτων.
Για παράδειγμα, ο James McKeen Cattell, το 1890 πραγματοποίησε μια από τις πρώτες έρευνες σχετικά με την ψυχολογία των μαρτύρων. Έθεσε μια σειρά ερωτήσεων σε φοιτητές του Πανεπιστημίου της Κολούμπια, ζητώντας τους να απαντήσουν και να αξιολογήσουν το βαθμό εμπιστοσύνης τους στην απάντηση τους. Τα αποτελέσματα έδειξαν ένα μεγάλο βαθμό ανακρίβειας, πυροδοτώντας και άλλους ψυχολόγους να διεξάγουν τα δικά τους πειράματα σχετικά με τους αυτόπτες μάρτυρες, θέτοντας ζητήματα εγκυρότητας και χρησιμότητας των μαρτύρων στο δικαστήριο.
Εμπνευσμένος από τον Cattell, ο Alfred Binet συνεχίζει την έρευνα σε αυτό το πεδίο, σχετικά με το δίκαιο και την ποινική δικαιοσύνη. Οι έρευνες του βοήθησαν σημαντικά στην ανάπτυξη του τομέα της εγκληματολογικής ψυχολογίας και αξίζει να ειπωθεί ότι πολλά μελλοντικά εργαλεία αξιολόγησης στο πεδίο αυτό, βασίστηκαν στο έργο του. Δουλεύοντας μαζί με τον Theodore Simon, ανέπτυξε την πρώτη ψυχομετρική δοκιμασία της νοημοσύνης, οι αρχές της οποίας αποδείχθηκαν η βάση για τη μεταγενέστερη ψυχομετρική αξιολόγηση στην εγκληματολογική ψυχολογία. Όπως για παράδειγμα το Wechsler Intelligence Test για παιδιά, που χρησιμοποιείται στις ΗΠΑ τακτικά σε περιπτώσεις ανηλίκων παραβατών.
Ο Hugo Münsterberg επίσης βοήθησε στην εισαγωγή της εφαρμοσμένης ψυχολογίας στο δικαστήριο, με το βιβλίο του “On the Witness Stand” (1908). Επίσης διεξήγαγε έρευνες σχετικά με τη μνήμη των μαρτύρων, τις ψευδείς ομολογίες και το ρόλο της ύπνωσης στο δικαστήριο.
Τέλος, ένας άλλος οραματιστής αυτού του πεδίου και σημαντικό όνομα στον τομέα της εγκληματολογικής ψυχολογίας, είναι ο William Marston, μαθητής του Münsterberg. Ο Marston διεξήγαγε έρευνα σχετικά με τα σωματικά συμπτώματα της εξαπάτησης. Το 1917 διαπίστωσε ότι η συστολική αρτηριακή πίεση, είχε ισχυρή συσχέτιση με το ψέμα. Αυτή του η ανακάλυψη αργότερα, οδήγησε στην εφεύρεση και στο σχεδιασμό του σύγχρονου πολυγραφικού ανιχνευτή (ανιχνευτής ψεύδους).
Βιβλιογραφία
https://www.all-about-forensic-psychology.com/history-of-forensic-psychology-part-two.html
https://www.verywellmind.com/an-overview-of-forensic-psychology-2794901
PHOTO CREDIT: Jr korpa
